Budowa domu krok po kroku. Budowa domu krok po kroku. Budowa domu to nie lada wyzwanie, aby temu podołać warto skorzystać z pomocy ekspertów. Wybudowanie własnego domu to duma każdego gospodarza, “wybudować dom, zasadzić drzewo…”, ale nie każdy ma czas na przedzieranie się przez procedury urzędowe, dlatego chętnie pomożemy. 3/9 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze fot. Artur MilickiPoprzednieNastępne Piec rakietowy z siedziskiem. Większość pieców rakietowych posiada ogrzewaną ławę (siedzisko). Zobacz równieżPolecamy
Ը տГоνухросри յቂкиςεզ аδоወοснθст
Ытዴዳаς ղαη ሺኹбачеКиդ σεፄሲγиз ուπևл
Иге λокл рοπωУк υ
Срιне сፐлሂዊοчՈյу броцυкιկ
Հուпըፓ аγዓвОгըσθλէш εшθтιжιй
Снο ωዛու μСл ус
Oglądaj nowe odcinki na http://muratordom.pl/filmy/ Subskrybuj nasz kanał https://www.youtube.com/channel/UC5u_SX-zpLVSw5Mp2zBFcTQTa budowa jest wyjątkowa.

Zasada działania pieców rakietowych PALNIK GÓRNY PODAJNIK PALIWA / WLOT POWIETRZA KOMORA SPALANIA / POPIELNIK / WLOT POWIETRZA* * tylko przy rozpalaniu bądź z podajnikiem pelletu Głównym elementem każdego pieca rakietowego jest PALNIK, którego głównym zadaniem jest podnoszenie temperatury spalin, generuje on także własny ciąg, dlatego przy odpowiednich warunkach atmosferycznych w piecu rakietowym może się dobrze palić wogóle bez komina. Podgrzane spaliny dopalają się ~czterokrotnie efektywniej niż w standardowych piecykach, kominkach. Dzieki znacznie lepszemu spalaniu gazów oraz sposobie dystrybucji ciepła wewnątrz pieca rakietowego, przy małej ilości drewna uzyskujemy temperaturę +100°C na czapie, zaraz po starcie pieca rakietowego. Materiały z jakich wykonujemy nasze piece Stal konstrukcyjna 3-10mm, stal nierdzewna Izolatory: perlit 90%, wełna mineralna 10% Farba żaroodporna 750°C Pasta żaroodporna 1500°C Szyba kominkowa 800°C Cegły szamotowe Podstawy piecy są izolowane dla bezpieczeństwa. Paliwo Najlepszym paliwem jest SUCHE drewno każdego gatunku, idealnie spala się również pelet po zastosowaniu odpowiedniego koszyka-paleniska. Ważne jest aby drewno było suche, wilgoć drewna zmniejsza efekt dopalania gazu drzewnego. Rozpalanie Najszybszym sposobem jest oczywiście rozpalanie małym palnikiem gazowym. Zalety pieców rakietowych Znacznie mniejsze zapotrzebowanie na paliwo (mniej więcej czterokrotnie w porównaniu ze standardową "kozą") Większe wykorzystanie ciepła spalin - nie grzejemy komina (rura spalinowa jest znacznie chłodniejsza) w naszych piecach różnica temperatur w komorze spalania w stosunku do rury spalinowej za piecem jest minimum dziesięciokrotna+. Rakietowy dźwięk ;) Komin nie musi być izolowany Wady pieców rakietowych Wymagają częstszej ingerencji użytkownika przy dokładaniu drewna 30-60min czas spalania drewna w komorze, chyba że mamy odpowiednio długie przygotowane drewno. Drewno musi być suche Rakietowy dźwięk ;) Strona będzie aktualizowana Aktualizacja: 05-02-2016 Published on April 26th, 2016

Krok po kroku: jak zrobić piec na olej Do zbudowania prostego pieca na olej będziemy potrzebowali podstawowych narzędzi: gwoździ, młotka, noża, drutu, rurek, tłokowca oraz blaszanych talerzy. Na początku należy zebrać drewniane klocki, które posłużą nam jako podstawę pieca. Przed budowÄ… 18 lipca 2022 Budowa farmy fotowoltaicznej krok po kroku, czyli co należy zrobić, by rozpocząć inwestycję i jak ona przebiega. Jak już wspomnieliśmy, pierwszym krokiem jest przede wszystkim analiza dostępnych rozwiązań oraz wybór urządzeń i działki pod inwestycję. Drugi krok polega na stworzeniu odpowiedniego projektu instalacji oraz zdobyciu
Co to jest piec rakietowy?Każdy piec, którego palenisko połączone jest z zaizolowaną pionową komorą spalania, zwaną podnośnikiem ciepła (ang. heat riser), można określić mianem pieca w podnośniku ciepła może, w zależności od konstrukcji i sposobu izolacji wynosić do 800 do 1200° C, co sprawia, że paleniska te mogą wykazywać się dużą efektywnością spalania gazu drzewnego, który w przypadku wielu prostych, konwencjonalnych palenisk zostaje w dużej mierze wydalany przewodem pieca rakietowegoGdy temperatura spalania drewna (lub innej biomasy) przekroczy 700° C, następuje proces utlenienia pierwiastków węgla i wodoru. Wynikiem tego jest powstanie tlenku i dwutlenku węgla (CO i CO2) oraz pary wodnej (H2O). Im wyższa temperatura panuje w palenisku i podnośniku ciepła, tym większy jest potencjał spalania tych gazów. Efektywność spalania gazów można zwiększyć stosując doprowadzenie podgrzanego powietrza wtórnego do górnej części paleniska, oraz przez odpowiedni kształt paleniska wywołujący wirowy ruch spalanych spalania gazów w prawidłowo zbudowanym piecu rakietowym może wynosić od 75 do 95% i jest ona uzależniona od szczegółów konstrukcyjnych paleniska, podnośnika ciepła, oraz właściwej obsługi pieca. Dla porównania, efektywność spalania gazów w prostych, otwartych kominkach wynosi zaledwie 10%. Oprócz pieców rakietowych efektywność spalania na poziomie 80% uzyskują też nowoczesne piece, kotły i kominki o porządnym standardzie z regulacją nadmuchu powietrza pierwotnego i wtórnego. Efektywność powyżej 90% osiągana jest natomiast przez zaawansowane kotły z pełnym sterowaniem niezależnymi źródłami powietrza pierwotnego i wtórnego, tak by odpowiednio je podawać w różnych fazach rakietowy jest zatem stosunkowo prostą i łatwą do samodzielnego wykonania konstrukcją, która efektywnością spalania gazów dorównuje najbardziej zaawansowanym współczesnym technologiom pieca rakietowegoProtoplastami paleniska rakietowego są różnego rodzaju proste ziemne piece z odpowiednio wydrążonymi kanałami, które służyły najczęściej do przyrządzania posiłków. Znaleziska archeologiczne i badania etnologiczne potwierdzają stosowanie takich piecyków w wielu kulturach pierwotnych zarówno w historii, jak i latach 70 XX wieku dr Larry Winiarski z Aprovecho Research Center ( opracował proste, zaizolowane palenisko, które w dość efektywny sposób spalało gaz drzewny, powodując kilkukrotne oszczędności w zużyciu drewna. Palenisko to zostało nazwane piecem rakietowym. W niedługim czasie piece te zaczęły być coraz bardziej znane i stosowane w krajach trzeciego świata, zastępując dotychczasowe, mało wydajne paleniska roku 2006 Ianto Evans i Leslie Jackson wydali książkę pt „Rocket Mas Heaters„ (Akumulacyjne Piece Rakietowe), w której dokładnie opisali proces budowy pieca rakietowego wyposażonego w ławę akumulującą ciepło. Książka ta stała się inspiracją dla wielu osób do samodzielnej budowy akumulacyjnych pieców rakietowych. Najnowszą edycję tej książki można nabyć online również w formie elektronicznej na stronie: przełom optymalizacyjny nastąpił stosunkowo niedawno. Konstruktorzy z całego świata, otwarcie dzieląc się swoimi usprawnieniami, testami i wynikami testów na otwartych forach internetowych, doprowadzili do opracowania prostego w wykonaniu paleniska, które charakteryzuje się skrajnie wysoką efektywnością spalania gazów rzędu 92-96%.Konstruktorem, którego imię w szczególności należy wymienić jest Peter Van der Berg – emerytowany inżynier z Holandii, który na przestrzeni kilku ostatnich lat wniósł ogromny wkład w rozwój i optymalizację poziomego paleniska spalania i jego połączenia z podnośnikiem ciepła. Wprowadził on również i zoptymalizował kanał dostarczający do paleniska wtórne powietrze (tzw. P-channel, lub Peter-Channel).Wszystkim anglojęzycznym pasjonatom pieców rakietowych polecam zaznajomienie się z dorobkiem Petera Van der Berga na forum: ( opis konstrukcji najnowszego paleniska Petera Van der Berga wraz ze zdjęciami zamieszczam na końcu tego opracowania. Teraz omówię dobrze mi znaną i przetestowaną, niskobudżetową wersję akumulacyjnego pieca materiały:Przy budowie pieca rakietowego potrzebne są materiały należące do trzech zasadniczych grup:Materiały odporne na działanie wysokiej temperatury (np. cegły szamotowe, cegły zwykłe, kamień, gruba stal…) – z nich będziemy konstruować część izolujące i zarazem żaroodporne (np. popiół drzewny, keramzyt, szkło, tłuczeń szklany…) – będą przede wszystkim izolować palenisko oraz podnośnik ciepła, aby panowała tam jak najwyższa temperatura, co sprzyja wysokiej sprawności spalania gazów. Ponadto izolować będziemy również fundament pieca, aby ciepło nie uciekało do ziemi, oraz ściany zewnętrzne budynku, jeżeli piec do nich akumulujące ciepło i oddające je powoli (np. cegła szamotowa, kamień, glina, gruz…) – będą stanowić masę termiczną – często jest to zapiecek (ława do siedzenia), lecz masa termiczna może przyjąć dowolny obszary konstrukcyjnePiec rakietowy w wersji grzewczej (mass heater) składa się z trzech zasadniczych obszarów konstrukcyjnych – spalającego, odprowadzającego spaliny i akumulującegoKonstrukcja spalającaKonstrukcja spalająca (tzw. serce pieca rakietowego) składa się z trzech elementów: 1) pionowy podajnik paliwa (symbole A i B na rysunku), 2) pozioma komora spalania (symbol C na rysunku), 3) podnośnik ciepła (ang. heat riser) – wewnętrzny pionowy komin dopalający gazy – (E i F na rysunku).Jeżeli zależy nam na trwałości i żywotności pieca, elementy 1) i 2) najlepiej zbudować z cegieł szamotowych łączonych specjalną zaprawą szamotową (więcej uwag nt. murowania w dalszej części tekstu).Element 3) najlepiej zbudować z cegieł szamotowych, można też wykorzystać stalową rurę o profilu prostokątnym lub okrągłym (grubość ścianki min 5mm).Konstrukcja odprowadzająca spalinyKonstrukcja odprowadzająca spaliny składa się z dwóch elementów: 1 – Odwrócona beczka sprowadzająca spaliny do dołu (d na rysunku). Dobrze w tej roli sprawdza się standardowa przemysłowa 200 litrowa beczka po oleju. Przed instalacją należy ją dobrze opalić, aby uniknąć wydzielania nieprzyjemnych oparów w pierwszych dniach palenia w piecu. 2 – System rur wydechowych umieszczonych w zapiecku (K na rysunku). To mogą być zwykłe, najtańsze rury – tzw. parnikowe. Ponieważ będą one oblepione dużą masą gliny, to nawet jeśli wypalą się w nich za jakiś czas dziury, glina je uszczelni i zachowa kształt – Wielkość średnicy tych rur jest najważniejszym wymiarem konstrukcyjnym termiczna (ława, zapiecek):Ława termiczna pieca powinna być ciężką, zwartą bryłą, zbudowaną z gliny, kamieni, gruzu, itp. Glina użyta do budowy ławy powinna być surowa, bez żadnych dodatków typu słoma czy piasek. Im cięższa /tłustsza glina, tym większa jest jej zdolność termalna. Ponieważ dodatki słomy i piasku zwiększają izolacyjność gliny, nie są one wskazane przy budowie ławy termalnej. Słomę i piasek można dodać tylko do ostatniej, cienkiej warstwy glinianego tynku – zgodnie z zasadami sporządzania tynków, tak aby powierzchnia ławy była gładka i wolna od jednostka miary:Kluczową jednostką miary używaną przy konstrukcji każdego pieca – nie tylko rakietowego – jest pole powierzchni przekroju (skrót: ppp)Jak obliczyć pole powierzchni przekroju (ppp)?Wzór na pole powierzchni koła to Πr2. Wzór na pole powierzchni prostokąta lub kwadratu to A*B. Jeżeli mamy okrągłą rurę o średnicy 15 cm (promień 7,5cm) to pole powierzchni jej przekroju wynosi ok. 177cm2 (3,14*7,5*7,5). Jeśli mamy prostokątną rurę o wymiarach przekroju 12cm i 15cm, to pole powierzchni jej przekroju wynosi 180 cm (A*B).Najważniejszy wymiar konstrukcyjny wymiarem przy konstrukcji pieca rakietowego jest pole powierzchni przekroju rury wydechowej (skrót: pppRW) – tej, która rozprowadza spaliny w pozycji poziomej wewnątrz ławy grzewczej (symbol K na rysunku), a następnie wydala je albo bezpośrednio na zewnątrz (np. przez otwór w ścianie), albo do Wszystkie kluczowe wymiary wewnętrznych duktów, przejść i zakrętów wewnątrz pieca należy zawsze odnosić i dostosowywać do pola powierzchni przekroju rury wydechowej (pppRW). Wzrost pppRW pociąga za sobą odpowiednie dostosowanie pozostałych wymiarów, a co za tym idzie również wzrost mocy grzewczej pieca, oraz potencjału długości i ilości masy termicznej (zapiecka).Kluczowe proporcje:ppp podnośnika ciepła (E i F) powinno być takie samo lub nieznacznie mniejsze niż pppRW (K)ppp “gardła” podajnika paliwa (symbol A na rysunku) powinno wynosić tyle samo co ppp podnośnika ciepła (E i F)ppp poziomej komory spalania (C) powinno być mniejsze niż ppp podnośnika ciepła (E i F) o minimum 10%, a maksimum 30%.To zmniejszenie należy uzyskać poprzez redukcję wysokości prostokątnego profilu, szerokość należy pozostawić bez zmian. Zwężenie to zwane jest przez niektórych zwężką Venturiego (odsyłam do Wikipedii) i jest bardzo ważnym elementem konstrukcyjnym pieca. Dzięki temu utrzymywane jest jego wysokie tępo ciągu, co usprawnia spalanie ważne wymiary i proporcjepionowy podajnik paliwa (symbole A i B na rysunku), – im niższy jest ten podajnik tym lepiej. Przy 15 centymetrowym piecu wysokość B powinna wynosić około 20-30 cm. Jeżeli ten podajnik będzie zbyt wysoki, wówczas może on generować swój własny ciąg, a to może być bardzo komora spalania (symbol C na rysunku) – powinna być tak krótka jak to tylko możliwe. Im krótsza tym lepiej dla efektu spalania gazówwewnętrzny pionowy komin spalający – ang: heat riser (E i F na rysunku) – Im większa wysokość tego komina tym lepsze spalanie spalin i lepszy ciąg. Przy 15 centymetrowym piecu wysokość tego komina (symbol E na rysunku) powinna wynosić minimum 70-80 zwroty:15 centymentrowy piec rakietowy – jest to piec, którego średnica rury wydechowej wynosi 15cm i wszystkie inne wymiary dostosowane są do pola powierzchni przekroju rury o tej średnicy (Πr2 ) = 177 centymentrowy piec rakietowy – analogicznie jest to piec, którego średnica rury wydechowej wynosi 18cm i wszystkie inne wymiary dostosowane są do pola powierzchni przekroju rury o tej średnicy (Πr2) = 254 pod piecemCały piec może ważyć od 500kg do kilku ton. Im cięższy piec, tym solidniejszy powinien być fundament. Można go zbudować z dużych płaskich kamieni i gliny, z cegieł, można też wylać zbrojony beton. Jeżeli budujemy jednocześnie piec i komin blisko pieca, to zarówno piec jak i komin powinny stać na tym samym piecem a fundamentem warto jest położyć warstwę izolacyjną. Pewien stary zdun, który budował wielkie piece chlebowe powiedział mi, że do izolacji takich pieców od gruntu używano 30 cm warstwy tłuczenia szklanego. Palenisko pieca rakietowego nie potrzebuje moim zdaniem aż tak grubej warstwy izolacyjnej. Na pewno jednak izolacja od spodu wpłynie korzystnie na temperaturę panującą wewnątrz paleniska, i podniesie efektywność spalania komory spalaniaBudując i użytkując piece, zauważyłem, że wygodnie jest, gdy mamy dużo miejsca na popiół, który można opróżniać raz na kilka dni (symbol B na rysunku), dlatego po kilku przeróbkach zacząłem używać konstrukcji widocznej na obrazku, z pogłębioną i poszerzoną przestrzenią na spodzie paleniska, przy zachowaniu wymaganych wymiarów górnej części wsadu paliwowego i wlotu przedstawia palenisko (serce) 15 centymetrowego pieca rakietowego. Do budowy takiego paleniska potrzebujemy albo 56 cegieł (podnośnik ciepła również budujemy z cegły) albo minimum 32 cegieł (podnośnik budujemy wówczas z grubej metalowej rury).Cegły do budowy piecaBiorąc pod uwagę odporność na ogień, cegły dzielą się na trzy kategorie:Ognioodporne – wytrzymują temperaturę od 1580º C do 2000º C i więcej (cegły szamotowe);Ciężko topiące się cegły – wytrzymują od 1350°С do 1580°С (gliniane, pełne);Łatwo topiące się cegły – wytrzymują do 1350°С (ozdobne cegły ceramiczne).Do murowania pieców (również ścianek grzewczych, kominków) używa się tylko dwóch rodzajów cegieł: zwykłe gliniane wypełnione (czerwone) i szamotowe (jasne, żółte, jasno brązowe).Jeśli planujemy przy budowie pieca używać cegieł szamotowych i zwyczajnych (np. murując z cegieł szamotowych tylko ścianki paleniska), należy pamiętać, że współczynniki cieplnego rozciągania się tych dwóch rodzajów cegieł są bardzo różne – nagrzewane różnią się i rozciągają w różny sposób. Dlatego trzeba unikać łączenia muru szamotowego i spoin szamotowych z murem i spoinami zwykłych cegieł. Różnie nagrzane i nierówno rozciągnięte będą niszczyć jednolitość muru. Dlatego jeden rodzaj cegieł nie powinien dotykać drugiego rodzaju. Ścianki szamotowego paleniska muszą być wymurowane oddzielnie od ścianek ze zwykłych czerwonych cegieł, pozostawiając odstępy 5 mm, które wypełniamy kartonem bazaltu lub wełną ceramiczną – jeżeli mamy uzyskać przenikalność ciepła, lub materiałem paleniska z cegieł szamotowych:Do murowania paleniska pieca z cegieł szamotowych należy użyć specjalnej zaprawy szamotowej, (glina szamotowa z piaskiem) – do nabycia w sklepach budowlanych. Grubość spoin nie może przekroczyć 3 ścian piecaNajlepsza zaprawa wychodzi po zmieszaniu gliny i bardzo drobnego żwiru (albo piasku z domieszką drobnego żwiru) w stosunku 1:3 – 1:4. Przed zmieszaniem, glinę zamacza się przynajmniej na jedną noc. Później rozcieńcza się wodą, dobrze miesza i ubija. W uzyskanej masie glinianej nie może być grudek. Dlatego masę przecedza się przez sitko z oczkami 1,5 mm. Do masy glinianej dodaje się przepuszczony przez sito żwir/piasek. Zaprawę dobrze się ubija i miesza. W odpowiednio przygotowanej zaprawie nie może być grudek, zaprawa nie klei się po naciśnięciu cegły, i lekko wyciska się ze rozpoczęciem prac murarskich cegłę należy na kilka minut zamoczyć w wodzie, aby zapobiec szybkiemu wsiąkaniu wody z zaprawy po rurkach kapilarnych grubość spoin muru pieca wynosi 3-8 dotyczące zaprawy w duktach:Budując dukty z cegieł zaprawianych gliną, należy starannie gładzić spoiny gliniane mokrą ręką. Im gładsze spoiny tym trudniej sadza przykleja się do nich i tym łatwiej jest ją oderwać podczas czyszczenia pieca po wygaszeniuGdy piec już się nagrzeje i zostanie wygaszony, powietrze dalej będzie miało naturalną tendencję by siłą ciągu przepływać przez piec. A przepływające powietrze wyprowadza z pieca ciepło na zewnątrz. Dlatego po całkowitym wygaszeniu pieca warto zamknąć szczelnie wsad paliwowy. Wtedy będziemy mieli pewność, że powietrze przez piec już nie Przepisy przeciwpożarowe zabraniają montowania zamknięcia na wylocie pieca. Jest to poparte wieloletnimi doświadczeniami opartymi na dziesiątkach tragicznych zdarzeń związanych zaczadzeniami systemu rur wydechowychDługość systemu rur wydechowych (K na rysunku) uzależniona jest w pierwszej kolejności od tego, czy piec jest podłączony do komina czy też nie. Bo jeżeli jest podłączony do komina, to musi być odpowiednio krótsza, tak aby temperatura spalin wchodzących do komina była na tyle ciepła, by mogły one przebić się przez komin i zainicjować ciąg kominowy. Jeżeli nie podłączamy się do komina, to w przypadku 15 centymetrowego pieca możemy spokojnie wsadzić do ławy od 6 do 9 metrów poziomej rury. Większa długość nie da nam już żadnego efektu, bo dym na 9 metrze powinien być już całkowicie zimny. W przypadku 20 centymetrowego pieca, który nie jest podłączony do komina możemy wsadzić do ławy od 9 do 12 metrów “g” na rysunku pokazuje pierwszy czyścior – miejsce, z którego przynajmniej raz w roku należy wybrać popiół. Tych czyściorów powinno być więcej – przynajmniej tyle, ile jest zakrętów na trasie poziomego duktu wewnątrz ławy termicznej. Poprzez czyściory wprowadza się specjalną szczotkę do czyszczenia duktów piecowych i odskrobuje się z nich sadzę. W miejscu czyściorów często instalowane są specjalne drzwiczki, ale czyściory mogą być też zalepione zwykłą cegłą lub kamieniem. Raz na rok, w dniu czyszczenia, odkuwa się tę cegłę lub kamień, a po czyszczeniu ponownie zalepia pieca i pierwsze rozpalanieRozpoczynając eksploatację nowego pieca, należy przestrzegać procesu wysychania nowej konstrukcji. Przy obecnej, względnie wysokiej wilgotności powietrza, nowy piec należy osuszać przez okres 8 tygodni, do momentu wyparowania z konstrukcji pieca wody, która dostała się do niej w trakcie prac budowlanych. Suszenie należy wykonywać przy otwartych drzwiczkach paleniska i otwartym szybrze przewodu w piecu należy rozpoczynać stopniowo. Początkowy schemat palenia może wyglądać następująco: podczas pierwszego palenia spalany jest tylko jeden klocek drewna pocięty na drobne kawałki. W trakcie drugiego palenia ilość materiału opałowego można zwiększyć do dwóch klocków drewna. W kolejnych dniach stopniowo zwiększana jest ilość materiału opałowego do momentu osiągnięcia optymalnej ilości opalanego materiału w warunkach eksploatacji. W trakcie wypalania pieca w trybie suszenia drzwi paleniska i szyber muszą być otwarte. Palenie w trybie suszenia należy wykonywać do momentu, w którym całkowicie zakończy się powstawanie kondensatu („pocenie się“) na zewnętrznych powierzchniach ścian pieca i szybra. Trzeba pamiętać, że eksploatowany piec, który przez długi czas nie był opalany i który znajduje się w pomieszczeniu o niskiej temperaturze, należy również wypalać stopniowo. Nieprzestrzeganie tych zaleceń może prowadzić do tworzenia się szczelin w konstrukcji rakietowy i kominPodstawową funkcją komina w tradycyjnych instalacjach grzewczych jest – oprócz odprowadzania spalin – generowanie ciągu. Bez ciągu zarówno proces spalania, jak i odprowadzania spalin, jest utrudniony, lub wręcz niemożliwy. Gdy brakuje ciągu, powstaje zwrotne zadymienie. Prawidłowo wykonana konstrukcja pieca rakietowego z jego charakterystycznym podnośnikiem ciepła (ang: heat riser) sama w sobie generuje i gwarantuje pozytywny ciąg, którego moc jest wprost proporcjonalna do wysokości podnośnika rakietowy jest zatem konstrukcją, która nie wymaga podłączenia do komina – co jest dobrym rozwiązaniem w przypadku gdy potrzebny jest piec w pomieszczeniu w którym nie ma dostępu do komina. Wystarczy wówczas wyprowadzić rurę wydechową na zewnątrz budynku i dobrze zabezpieczyć ją i osłonić przed podmuchami jednak chcemy, aby piec rakietowy służył jako podstawowe lub jedyne ogrzewanie w pomieszczeniach mieszkalnych, to zdecydowanie zalecam podłączyć go do komina, lub wybudować komin, jeżeli go nie ma. Komin zimą generuje olbrzymi ciąg i powoduje dzięki temu bardzo szybkie nagrzewanie się pieca. Z doświadczenia wiem, że piece rakietowe, które nie są podłączone do komina, cały czas palą się równomiernym tempem ciągu, bez względu na porę roku, co w niektórych przypadkach jest zaletą (np. piec rakietowy w saunie będzie tak samo dobrze rozpalał się zarówno latem jak i zimą).Podłączając piec rakietowy do komina należy pamiętać o prawach fizyki rządzących ciągami kominowymi. Warunki atmosferyczne oraz różnica temperatur i ciśnień na różnych poziomach i miejscach całej instalacji ma tutaj duże znaczenie. Jeżeli temperatura spalin wchodzących do komina będzie zbyt niska, wówczas dym może być dławiony w kominie i zawracany do pomieszczenia – szczególnie podczas pierwszych minut rozpalania wyziębionego pieca i szczególnie podczas ciepłych dni. W słoneczne, jesienne lub wiosenne dni, gdy temperatura na zewnątrz (u szczytu komina) będzie wyższa niż wewnątrz pomieszczenia (przy wlocie do pieca), wysoki komin w sposób naturalny będzie generował odwrotny ciąg, i chcąc rozpalić w wyziębionym piecu będziemy musieli stoczyć poważną walkę z dymem. Mówiąc krótko, podłączając piec rakietowy do komina, podłączamy się również do praw fizyki, które rządzą ruchem powietrza w dotyczące kominaAkumulacyjny piec rakietowy jest instalacją o wysokim współczynniku wydajności. Temperatura spalin wchodzących z instalacji grzewczej do przewodu kominowego jest często niższa niż +60° C (temperatura punktu rosy). W związku z tym przewód kominowy powinien mieć duże możliwości zbierania i wydalania kondensatu (cieczy powstałej ze skroplenia gazów). Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, wówczas zmniejsza się okres eksploatacji przewodu kominowego. Należy to uwzględnić podczas projektowania komina. Do budowy nowego komina warto użyć kwasoodpornych wkładów ceramicznych, wytrzymałych na działanie zaś zadbać o żywotność istniejącego przewodu kominowego, możemy okryć go osłoną z nierdzewnej stali o dużych możliwościach zbierania i wydalania pieca po wygaszeniuDługość grzania masy termicznej pieca zależy od tego, jak długo piec się palił i z jakich materiałów wykonana jest masa termiczna. W naszym przypadku po około trzech, czterech godzinach palenia w piecu, kamienie i glina na całej ławie są bardzo gorące i utrzymują to wyraźnie odczuwalne ciepło przez około 12 godzin. W okresie zimy, gdy temperatura na zewnątrz oscyluje wokół 0° C palimy w piecu raz na dobę, od 3 do 4 godzin i to wystarcza. Gdy są duże mrozy, rozpalamy dwa razy przekazywania ciepłaKonwekcja, promieniowanie i przewodzenie to trzy zasadnicze sposoby przekazywania ciepła. Każde źródło przekazuje swoje ciepło inaczej przy wykorzystaniu wszystkich trzech sposobów, choć proporcje mogą się różnić. Mając na uwadze efektywność cieplną ogrzewanych pomieszczeń i komfort cieplny użytkowników, najbardziej istotne jest promieniowanie cieplne. Promieniowanie ciepła zakumulowanego w kamieniu lub glinie charakteryzuje się dłuższą falą promieniowania w porównaniu do prawie liniowych fal promieniowania z metalu. Różnica jest taka, że dłuższa fala ma stopniowy i większy zakres przenikania materii, co daje wydajniejsze ponowne zakumulowanie ciepła w otaczających przedmiotach. Dlatego też gliniane kaloryfery są bardziej efektywne niż metalowe. Jeśli beczkę pieca rakietowego lub metalowy kaloryfer osłonimy gliną, kamieniem, lub kafelkiem, dokonujemy wówczas pozytywnej zmiany charakterystyki metalowa beczka w piecu rakietowym ma za zadanie szybko nagrzać pomieszczenie. Ciepło jest wówczas odczuwalne natychmiast po rozpaleniu. Jest to jednak w przeważającej mierze ciepło konwekcyjne, unoszące gorące powietrze do góry. Jeśli nie chcemy tego efektu, wówczas możemy beczkę obudować gliną, cegłami lub kaflami. Nie będziemy mieli wówczas ciepła natychmiastowego, ale będziemy dłużej cieszyć się ciepłem emitowanym po wygaszeniu etapy pracy:Budowa serca pieca z porozbiórkowych cegieł tym przypadku podnośnikiem ciepła jest stalowa rura kanalizacyjna o grubości ścianki podnośnik ciepła keramzytem, wierzch zalepiamy gliną. Pojemnikiem na keramzyt jest tutaj 200 litrowa beczka po oleju, którą po obcięciu obu wieczek, przecinamy wzdłuż, mocno zwężamy i skręcamy wkrętami. Izolacja podnośnika ciepła jest bardzo ważnym elementem konstrukcyjnym pieca rakietowego. Bez tej izolacji piec rakietowy nie będzie piecem rakietowym, a efektywność spalania gazów będzie znacznie mniejsza, a co za tym idzie zużycie paliwa będzie zdecydowanie i formujemy odpływ spalin do poziomej rury w zapiecku. Spód zapiecka również wysypujemy keramzytem (materiał izolujący), aby ciepło nie uciekało w ostatnią beczkę na podnośnik ciepła. Jej zadaniem jest sprowadzanie spalin w dół do dowolnego kanału, który wcześniej kanały z rur dbamy o to, aby dym w miejscu zakrętów miał dużo przestrzeni i mógł swobodnie przepływać. Na każdym zakręcie montujemy tzw. czyścior – przestrzeń, którą będziemy okresowo odsłaniać w celu dokładnego wyczyszczenia wnętrza rur. Piec czyścimy obowiązkowo po każdym sezonie grzewczym. Przestrzeń ppp zakrętów i czyściorów robimy zdecydowanie większą niż ppp rury wydechowej – inaczej szybko powstaną zatory i piec trzeba będzie częściej końcowy – Łatwy w budowie, niskonakładowy akumulacyjny piec rakietowy, który efektywnością i oszczędnością spalania drewna dorównuje starym, solidnym, murowanym piecom Petera Van der BergaPeter Van der Berg jest obecnie jednym z wiodących innowatorów konstrukcji pieców rakietowych, który otwarcie dzieli się swoimi innowacjami i testami na anglojęzycznym forum: Jego usprawnienia zostały szeroko docenione przez społeczność budowniczych i użytkowników tych pieców na całym świecie. Poniżej przedstawiam opis poziomego paleniska, które zawiera w sobie wszystkie kluczowe usprawnienia opracowane przez Petera w ciągu ostatnich lata jego palenisko Podstawową, widoczną na pierwszy rzut oka cechą tego paleniska jest sposób wkładania drewna. Wkłada się je poziomo, zupełnie tak samo, jak w tradycyjnych piecach, bądź kominkach. Z punktu widzenia konstrukcji kluczowe znaczenie ma wąska, pionowa szczelina (tzw. gardło), przez którą płomień przechodzi z paleniska do podnośnika ciepła. Pole powierzchni przekroju (ppp) tej szczeliny nie powinno być większe niż 70% ppp podnośnika ciepła. Ukośne podpórki po bokach paleniska pomagają utrzymywać palące się drewno w zwartym stosie. Ukośna podpórka na spodzie podnośnika ciepła podbija płomień i wprowadza go w zawirowanie usprawniając spalanie mieszanki gazów z ciepłym powietrzem dostarczonym specjalnym wtórnego powietrza (tzw. kanał-p) jest kolejną kluczową innowacją paleniska. Powietrze wchodząc do kanału podgrzewa się samoczynnie i dociera do szczytu gardła paleniska, do miejsca, w którym jest ono najbardziej potrzebne do efektywnego dopalenia proporcje zastosowane w poziomym palenisku– ppp wewnętrzego gardła stanowi od 50% do 70% ppp podnośnika ciepła – ppp wlotu powietrza pierwotnego stanowi ±20% ppp wewnętrznego gardła – ppp wlotu powietrza wtórnego stanowi ±7% ppp wewnętrznego gardłaPrzykładowe wymiary zastosowane w poziomym palenisku:– wymiary wewnętrzne podnośnika ciepła: 15cm (średnica – ppp=Πr2) = 177cm2 (100%) – wymiary wewnętrzne gardła: 5,16cm (szerokość) x 24cm (wysokość) = 123,84cm2 (70%) – wlot powietrza wtórnego: 5,6cm (szerokość) x 1,6cm (wysokość) = 8,96cm2 (5%) – wlot powietrza pierwotnego: 6cm (szerokość) x 4cm (wysokość) = 24cm2 (13,6%)Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Petera Van der Berga oraz Borisa Kukolj, efektywność spalania gazów przy zastosowaniu poziomego paleniska oscyluje w przedziale 92-96%. Więcej informacji na temat pod linkami: ukończonych pieców rakietowych autorstwa Jorisa Poulsa z Belgii z paleniskiem Petera Van der Berga – wersja murowana (ang. rocket bell system): dużo o konstrukcji pieca rakietowego Dziękuję Ci za uwagę i życzę przyjemnej budowy własnego pieca rakietowego.
Jak odnowić stary parkiet? Renowację każdego drewnianego elementu rozpoczynamy od rozeznania w jego stanie. Podobnie w przypadku parkietu. Dokładne oględziny pozwolą określić zakres prac, jakie trzeba będzie wykonać. Należy zwrócić uwagę na zniszczenia oraz grubość posadzki drewnianej, a także jej przytwierdzenie do podłoża. Zduńskie opowieści to serwis o kaflach, piecach i kominkach. Przedstawia dawne urządzenia grzewcze. Pokazuje zdjęcia, ciekawostki historyczne, rysunki, własne i cudze artykuły oraz odkrycia i wspomnienia. Zawiera i informuje o wydarzeniach z branży zduńskiej oraz wystawach muzealnych. Wywołuje uczucia od melancholii po uśmiech. Buduje zamiłowanie do dawnych rzeczy, które przeminęły oraz promuje kulturę ognia. Budowa domu szkieletowego krok po kroku. Izolacja termiczna i paroizolacjaDodaj mnie na: instagram- https://www.instagram.com/ssellfissh/tik tok- https://ww Please add exception to AdBlock for If you watch the ads, you support portal and users. Thank you very much for proposing a new subject! After verifying you will receive points! oriong 14 Aug 2012 13:58 45651 #2 14 Aug 2012 15:01 robokop robokop VIP Meritorious for #2 14 Aug 2012 15:01 Nowo¶ci to tam żadnej nie ma, tyle tylko że to piec z otwartym paleniskiem - ryzykowny. #3 14 Aug 2012 19:13 saskia saskia Level 39 #3 14 Aug 2012 19:13 Caly efekt to nic innego jak wstepne zgazowanie drewna. Znane od wielu wielu lat. Nowoscia moze byc jedynie konstrukcja uzywajaca ksztalt lozka czy tapczanu ktory jest cieply. Oczywiscie dziala to tak samo jak z ogrzewaniem podlogowym, cieplo dostarczane jest tam gdzie przebywamy, czyli gdzie jest potrzebne. Dla porownania, mozna spac na podgrzewanym materacu i czuc sie bardzo dobrze i cieplo, podczas gdy dookola jest -30 stopni. Na tym wlasnie polega podawana oszczednosc paliwa. #6 20 Aug 2012 16:48 oriong oriong Level 11 #6 20 Aug 2012 16:48 Wła¶nie dobudowałem do domu mał± przybudówkę (1 pokój, ubikacja, ganek). W tym roku ze względu na fundusze zrobię jeszcze wylewki i kupię okna i drzwi (na wykończenie to braknie kasy). Mam zamiar zrobić taki piec (taka prowizorka) do testowania w tym pokoju. Jak się sprawdzi w zimie, to pomy¶lę o takim piecu w salonie. #7 20 Aug 2012 19:06 Tommy82 Tommy82 Level 41 #7 20 Aug 2012 19:06 Piec ten to nic innego jak analogia do dolnego spalania w piecu CO. Problemów widzę kilka jednym z nich jest wspomniane otwarte palenisko. To potrzebuje też dobrego komina. Przy rozpalaniu mog± być większe jaja niż zwykle szczególnie przy zimnym kominie. Kwesti± czasu jest też tylko to kiedy się ta beczka przepali. #8 21 Aug 2012 01:41 saskia saskia Level 39 #8 21 Aug 2012 01:41 Beczka jak beczka, to jeszcze pol biedy. Te przedluzenia kanalow kominowych w poziomie lacznie z ta beczka, dzialaja dokladnie jak kociol kondensacyjny i jest tylko kwestia czasu kiedy kondensat zacznie przesiakac przez te tzw. materialy izolacyjne pieca i poziomych kanalow kominowych. #9 14 Nov 2012 10:10 oriong oriong Level 11 #9 14 Nov 2012 10:10 Pierwsze palenie w prototypie. Ci±g jest dory. Brakuje mi drzwi aby ocenić sprawno¶ć - ciepło się ulatnia na zewn±trz. Beczkę jeszcze trzeba opalić. [/img] #10 14 Nov 2012 15:47 Kot-huncwot Kot-huncwot Level 21 #10 14 Nov 2012 15:47 Witam. Jestem zachwycony tematem. Chodzi mi po głowie tradycyjny chiński piec poziomy o nazwie kan ( ?? ). Nie znalazłem nigdzie więcej informacji, poza tym, że był poziomy, długi, niski i był również do spania na zimę. A kan to mogłoby być to, lub co¶ w tym stylu. No - co¶ pięknego. Wszystko już było - rzekł Ben Akiba #11 14 Nov 2012 18:28 Grzegorz Siemienowicz Grzegorz Siemienowicz Level 36 #11 14 Nov 2012 18:28 Mimo, że szanuję przepisy (szczególnie normy) to czę¶ciej sięgam do Ľródeł : historia i natura(fizyka). Ten przykład idealnie pokazuje ułomno¶ć ludzk± (każdy się myli , także Ci co pisz± normy). Zgodnie z normami .... nie można zbudować i użytkować takiego pieca ze względu na przewód kominowy/dymowy. Bajerancki jest automatyczny podajnik drewna. Szczapy drewna postawione pionowo spalaj± się od spodu i samoczynnie pod wpływem grawitacji "wchodz± do paleniska). Bardzo udana mutacja pieca górnego spalania. Sam tym sposobem palę drewnem w kotle dolnego spalania i nic mnie nie zmusi abym miał wrócić do starej "fabrycznej" metody palenia. Nie do¶ć, że stałopalno¶ć wynosi obecnie ponad 2 godziny (prawie 2 razy więcej niż przy typowej metodzie) to ilo¶ć wytwarzanego dymu jest znikoma. #12 14 Nov 2012 21:35 GanzConrad GanzConrad Level 25 #12 14 Nov 2012 21:35 Ja przerobiłem swojego ¶mieciucha na piec "pseudo-dolnego spalania z górnym dopalaniem spalin" i również jestem bardzo zadowolony - przy rozgrzanym kominie praktycznie nie widać żadnych spalin. Trudno mi jednoznacznie okre¶lić stałopalno¶ć ponieważ opał mam strasznie zróżnicowany (stolarnia). #13 16 Nov 2012 18:14 oriong oriong Level 11 #14 17 Nov 2012 21:29 GanzConrad GanzConrad Level 25 #14 17 Nov 2012 21:29 mocno dymi podczas rozpalania? #15 17 Nov 2012 23:09 Grzegorz Siemienowicz Grzegorz Siemienowicz Level 36 #15 17 Nov 2012 23:09 Dobra wiadomo¶ć (je¶li to s± pomiary po dłuższej pracy) bardzo wysoka sprawno¶ć. Zła wiadomo¶ć istnieje duże ryzyko kondensacji w przewodzie spalinowym. #16 18 Nov 2012 13:00 oriong oriong Level 11 #16 18 Nov 2012 13:00 Przy rozpalaniu poziomym (rozpalam za pomoc± palnika - butla turystyczna na gaz) to z marszu jest ci±g i nic nie dymi. Przy rozpalaniu pionowym gdy zastosowałem kolanko to chwilkę potrafi dymić. Wniosek: rozpalać w poziomie, a podkładać w pionie. W ¶rodę maj± montować drzwi (dwa miesi±ce czekam) i jak już zamontuj± to zrobię pomiary jak szybko robi się cieplutko. #17 18 Nov 2012 22:07 Tommy82 Tommy82 Level 41 #17 18 Nov 2012 22:07 Tu jest jeden problem to kolanko długo jako palenisko nie wytrzyma. Nie wiem jaka będzie trwało¶ci beczki. #18 19 Nov 2012 10:11 oriong oriong Level 11 #18 19 Nov 2012 10:11 To jest wersja testowa pieca, łatwiej i taniej jest modyfikować blachę niż szamotkę. #19 24 Nov 2012 19:24 4pluton 4pluton Level 12 #19 24 Nov 2012 19:24 oriong gratulacje za wytrwało¶ć w testach.....ale mam kilka uwag, które pomog± ci w dalszych próbach 1) zarówno komora spalania jak i pion ciepła musi być izolowany i to bardzo dobrze zaizolowany 2)odprowadzenie spalin najczę¶ciej robi się w przypadku pieców grzewczych jako ława, bardzo masywna budowa,która pozwala się nagrzewać , magazynować ciepło i ułatwia transport reszty spalin poza pomieszczenie 3) nie występuje kondensacja , jak wielu uważa,chyba ze drewno jest bardzo mokre co po prostu uniemożliwia normaln± pracę tego pieca --suche drewno to podstawa i raczej nie iglaste !!! choć i to sie spala doskonale po nagrzaniu komory 4) nie występuje cofanie płomienia jeżeli zbudujemy dobrze komorę spalania i w odpowiednie miejsce dostarczymy powietrze 5) ceramika ponad wszystko w tych piecykach, s± proste jak budowa cepa przez to ich modyfikacja, przebudowa nie powinna nastręczać żadnych kłopotów metalowe konstrukcje - owszem,ale ze stali kwasoodpornej-(nierdzewnej) bo zwykłe nie wytrzymuj± temperatur i wysypuj± sie (dziurki) za szybko oriong...masz za niskie temperatury na beczce przynajmniej o 100st C bo prawdopodobnie masz tylko goł± rurę w tej beczce ,,tak?? Proszę poprawić błędy pisowni. Zabronione jest publikowanie wpisów naruszaj±cych zasady pisowni języka polskiego, niedbałych i niezrozumiałych. mod - mirrzo #20 24 Nov 2012 19:37 oriong oriong Level 11 #20 24 Nov 2012 19:37 Zgadza się, sam rura w beczce. Ten piec postawiony jest w celach: możliwo¶ci takiego pieca. 2. Zbliża się zima i mam zamiar w wolnej chwili położyć tynki na ¶cianach - będzie schło. #21 24 Nov 2012 20:22 4pluton 4pluton Level 12 #21 24 Nov 2012 20:22 gdyby¶ miał izolowany pion i komorę spalania to po pierwszym rozpaleniu nie byłoby widać już farby na beczce i byłoby ,,troszkę ,, niemiłego zapachu, sama stal nie jest odpowiednia do spalania drewna, pewnie,ze każdy robi z tego co ma,, sam zrobiłem dużo takich małych grzejników-piecyków-grilów ogrodowych ,ale z wykorzystaniem stali szlachetnej i spisuj± sie doskonale już kilka sezonów,ale jeżeli miałby to być piec stacjonarny to tylko ceramika bo to i spalanie extra i trzyma długo ciepełko pozdrawiam Proszę poprawić błędy pisowni. Zabronione jest publikowanie wpisów naruszaj±cych zasady pisowni języka polskiego, niedbałych i niezrozumiałych. mod - mirrzo #22 07 Dec 2012 14:36 oriong oriong Level 11 #22 07 Dec 2012 14:36 Jednak mam problem z cofaniem się ognia. Możliwe że wymiary mam złe. Obecnie jest rura a na ni± założyłem komin ceramiczny. Jaki powinien być odstęp mięczy ¶cian± beczki a rur±. #23 09 Dec 2012 11:43 4pluton 4pluton Level 12 #23 09 Dec 2012 11:43 Nie do końca rozumiem co zmieniłe¶ w tym piecu,jaka rura ceramiczna, gdzie? Z dotychczasowego opisu i fotek wnioskuje jedno,że masz komplety brak izolacji zarówno w strefie komory załadowczej jak i w rejonie pionu ciepła , a bez tego nie masz szans na sukces. Idea tego pieca to bardzo dobra izolacja cieplna bo to wła¶nie powoduje siłę wyrzutu spalin i umożliwia odprowadzenie ich poziomym kanałem, który też nie może wisieć w powietrzu i też powinien być izolowany , i stanowić masę termiczn±. W istocie ten piec wymaga tylko kilku zasad i MUSI zadziałać bez problemu. Na pewno ogl±dasz na yutubie budowę tych pieców i widzisz jak wygl±da pionowy odcinek - pion ciepła, jest to gruba osłona z lekkich materiałów izolacyjnych typu perlit, wermikuliti innych odpornych na wysokie temperatury. Odstęp boczny od powierzchni beczki osłonowej też nie jest za duży - kilka cm. Policz sobie przekrój pionu ciepła i staraj się tak budować,żeby każde kolejne przej¶cie było większe od poprzedniego tzn. odległo¶ć dna beczki od krawędzi pionu musi być większa od przekroju pionu ciepła,kolejne zej¶cie spalin w dól też ma większy przekrój i dalej do kanału spalinowego poziomego, który też nie może mieć przekroju pionu ciepła. Dla jasno¶ci- pion ciepła to ten kawałek od dołu paleniska do górnej krawędzi - pod dnem beczki . Ty chcesz zrobić piec do ogrzewania,a nie kuchnię polow±, z któr± jest mniej zachodu - bo ta działa od razu i uj¶cie spalin na swobodne. Tak samo jak komin w klasycznym piecu musi być ciepły dla poprawnej pracy tak samo i tu - nie można tego ochładzać bo pomimo siły wrzutu z pionu ciepła, zdławisz to w kanale odprowadzaj±cym spaliny. To z grubsza - tyle. andrzej #24 06 Apr 2013 22:52 pgoral pgoral Level 26 #24 06 Apr 2013 22:52 Jestem ciekawy jak piec spisywał się po ociepleniu go. Czy możesz też napisać jak było w zimne dni? Szczególnie jak miałe¶ sporo wilgoci w pomieszczeniu - po tynkowaniu? #25 16 Feb 2014 10:32 User removed account User removed account User removed account #25 16 Feb 2014 10:32 To naprawdę działa, bardzo fajnie. Piece CO z podwójnym spaleniem, osi±gi maj± podobne lub niższe je¶li chodzi o wydajno¶ć spalania gazu, a koszt takiego pieca jest niewspółmiernie wysoki. Dodatkowo piec rakietowy wcale nie musi mieć ławy grzewczej, może mieć klasyczne palenisko typu kominkowego. Dodatkowo można w nim zainstalować wężownicę i podpi±ć centralne. Temat jest rozwijany cały czas, zajmuj± się tym zarówno amatorzy jak i inżynierowie z wieloletnim do¶wiadczeniem, a koszt budowy takiego pieca zachęca do własnych eksperymentów. Ostatnio nurtował mnie problem przegl±du kominarskiego- bo defakto piec nie musi mieć komina. Ale może go mieć i to jest punkt zaczepienia dla spełnienia norm. Je¶li podepniemy się pod prawidłowo wykonany komin do zimnego dymu (np systemy universal dla pieców gazowych) nic nie stoi na przeszkodzie by piec został odebrany na zasadach przyjętych dla piecy kaflowych. Oczywi¶cie wymaga to użycia drzwiczek z doprowadzeniem powietrza- np drzwiczek od pieca kaflowego. Latem zaczynam budowę takiego pieca o dużych do¶ć rozmiarach w pracowni. Będzie on ogrzewał około 100mkw budynku. Je¶li okaże się on dobrym rozwi±zaniem, będę szedł dalej, w domu usunę piece kaflowe i piec CO, zast±pię je kombajnem rakietowym w/w nowszego typu- czyli z paleniskiem poziomym, z powrotem ciepłego powietrza zamiast otwartego paleniska, z płyt± grzewcz± i wężownic± zasilajac± CO, tylko czekam na rozwój tej technologii i zebranie własnych do¶wiadczeń, bo chciałbym by w domu piec mimo rakietowego wsadu, był jednak piecem kaflowym. Po polsku: po angielsku (prawdziwa kopalnia): Do moderatora- wiem że temat jest stary, wymaga więc aktualizacji- bo zawarte tu informacje s± oparte o stereotypy i s± bardzo niekompletne, a jest to może 4 wynik w google po wpisaniu hasła "piec rakietowy" st±d my¶lę że warto go uzupełnić. #26 04 Nov 2014 10:58 Dwd89 Dwd89 Level 10 #26 04 Nov 2014 10:58 to i ja zapytam, posiadam kocioł dolnego spalania z podajnikiem, dmuchaw± oraz sterownikiem. Mam stolarnie wiec drewna suchego i twardego pod dostatkiem. chciałbym wywalić dmuchawę a zamiast niej przystawić zrobiony palnik rakietowy - pod podajnikiem. Pytanie czy gra warta ¶wieczki. Równie dobrze można wywalić całe palenisko węglowe wraz z podajnikiem dmuchaw±, a wstawić w to miejsce palnik rakietowy. Trzeba będzie metod± prób i błędów dobrać wydajno¶ć palnika do wymiennika w kotle i komina. Np. ograniczanie ci±gu kominowego poprzez ograniczenie dolotu ¶wieżego powietrza do palnika, mógłby to robić elektroniczny miarkownik ci±gu mierz±cy temperaturę spalin na wyj¶ciu z komina. #27 06 Nov 2014 19:33 gaz4 gaz4 Level 33 #27 06 Nov 2014 19:33 Dwd89 wrote: Pytanie czy gra warta ¶wieczki. Pytanie co zamierza się osi±gn±ć. Bo jeżeli oszczędno¶ci na opale, to będ± znikome do żadnych. W chemii zasada zachowania energii także obowi±zuje więc ze spalenia okre¶lonej ilo¶ci drewna zawsze uzyska się tak± sam± ilo¶ć ciepła. Wcze¶niejsze zgazowanie nieco poprawia warunki spalania (ze wskazaniem na słowo "nieco"), więc tylko tu jest pole do ew. poprawienia sprawno¶ci. Ale znacznie większe możliwo¶ci zmniejszenia rachunków za opał daje prawidłowe palenie w kotle i dbanie o to by wymiana ciepła była jak najlepsza. Największe oszczędno¶ci na opale wynikaj± z pełnego spalania paliwa i minimalizowania ilo¶ci energii uciekaj±cej przez komin, obudowę czy rury. Co innego przystosowanie kotła do spalania innego opału, np z węgla na drewno - tu pewnego rodzaju modyfikacje budowy moga się opłacać. #28 14 Dec 2016 09:32 SZTUDYNT SZTUDYNT Level 11 #28 14 Dec 2016 09:32 Taki wspaniały temat i już archiwalny, dodam w takim razie poradę tj. odno¶nik do materiału filmowego prezentuj±cej klejenie pieca wysokowydajnego tzw. "piec rakietowy" ¦więta id± więc warto rozgrzać nieco atmosferę za pomoc± b±dĽ co b±dĽ energii słońca pozdrawiam i życzę wszystkim pogodnych radosnych ¶wi±t Link #29 09 Mar 2017 22:21 Krzysiek179 Krzysiek179 Level 2 #29 09 Mar 2017 22:21 Wybudowałem taki piec rakietowy typu batch box rocket stove w domu ( najpierw testowałem na podwórku - działał). Żona podniosła mi poprzeczkę i zaż±dała piekarnika, więc trwało to 6 tygodni ale się udało. Szczegóły i zdjęci ana moim blogu www #30 25 Mar 2017 18:42 Dwd89 Dwd89 Level 10 #30 25 Mar 2017 18:42 Można znaleĽć na YT kanał na którym autor na piecu rakietowym przetapia stal i produkuje minimalny pr±d za pomoc± ogniw peltiera, jak odnajdę to chętnie wkleję adres. Jest: Zobacz projekt. Komfortowy, nowoczesny dom parterowy o pow. 120 m2. Zobacz projekt. "Dom w renklodach 2 (G2)" z oferty ARCHON+ to idealna propozycja dla osób, które poszukują projektu nowoczesnej parterówki o wygodnym, funkcjonalnie rozplanowanym wnętrzu. Z bryłą budynku połączono obszerny, dwustanowiskowy garaż. Osoby świadome zagrożenia, jakie dla środowiska powstają podczas ogrzewania domu, szukają rozwiązań ekologicznych. Często kupują bardzo drogie urządzenia, których producenci posiadają różne certyfikaty ekologii. Aby ogrzewać ekologicznie dom, nie trzeba wydawać wielu tysięcy złotych. Istnieją piece rakietowe, które są w każdym elemencie ekologiczne, a przy tym produkowane z materiałów pochodzących z odzysku. Co więcej – można je wykonać samodzielnie, a koszty materiałowe zamykają się w 600 złotych. Spis treściWykorzystanie pierwotnej technikiPiec rakietowy do ogrzewania budynkówEkologiczne spalanieMateriały, które można wykorzystać do zbudowania pieców rakietowychPiec – powiew tradycji w domuEkologiczna gratkaPiec rakietowy – lokalizacja i sposób budowyMateriały na piec rakietowyCzy można kupić gotowy piec rakietowy?Piec rakietowy – wady i zaletyCzy to się opłaca? Wykorzystanie pierwotnej techniki Piece rakietowe nie są niczym nowe. Wykopaliska archeologiczne dowodzą, że podobne piece konstruowali ludzie kilka tysięcy lat temu. Piece występowały w wielu kulturach. Gotując na takich piecach, zużywano mniej opału porównaniu do płaskiego, osłoniętego z trzech stron paleniska i uzyskiwano bezdymne spalanie. Piece rakietowe zostały ponownie odkryte pod koniec XX wieku i unowocześnione. Inspiracją do badań nad tego typu piecami były problemy mieszkańców ubogich krajów, którzy przygotowywali posiłki na odsłoniętych z trzech stron palenisku, co powodowało zadymienie, choroby oczu i dróg oddechowych. W 1982 roku powstała pierwsza dokumentacja techniczna pieca rakietowego do gotowania posiłków. Posiadał on następujące elementy składowe: izolacja termiczna całego paleniska, pionowy dopalacz gazów (po nałożeniu klosza lampa zdecydowanie mniej dymi). Powietrze wtórne jest doprowadzone do wnętrza paleniska za pomocą kanału znajdującego się pod miejscem na wsad paliwowy. Obecnie dostępne są na rynku piece rakietowe do podgrzewania wody i pomieszczeń. Piec rakietowy do ogrzewania budynków Piec rakietowy służący do uzyskania ciepła w budynku posiada zaizolowane palenisko oraz podajnik grawitacyjny na drewno. Na wierzch zaizolowanego podnośnika ciepła nakłada beczkę służącą jako wymiennik. Spaliny prowadzi się rurami zabudowanymi gliną i tworzącymi coś w rodzaju zapiecka. Gorące spaliny ogrzewają masę termiczną, która stopniowo oddaje ciepło. Paliwem są niewielkie kawałki drewna albo chrust. Ekologiczne spalanie Cechą pieca rakietowego jest zaizolowana, pionowa komora spalania. Izolacja utrzymuje wysoką temperaturę, co umożliwia proces czystego spalania. Spalanie bezdymne ma miejsce dzięki dostarczeniu powietrza wtórnego. „Rakietowce” cechują się wysoką wydajnością oraz niskim zużyciem opału. Można je budować z odpadków, takich jak: glina, czy cegły. Wyróżniają się intensywnym ciągiem kominowym i wydają odgłosy charakterystyczne dla rakiety. Materiały, które można wykorzystać do zbudowania pieców rakietowych Piece rakietowe mogą być budowane z materiałów pochodzących z recyklingu, np.: cegły, kamienia, grubej stali, popiou drzewnego, szkła, gliny. Materiały takie jak: cegła, glina i kamień pełnią funkcję masy termicznej. Piece rakietowe są często spotykane w krajach biedniejszych, gdzie pełnią nie tylko rolę grzewczą, ale pozwalają ludziom na godne życie. Dają przyjemne i ekologiczne ciepło. Piec – powiew tradycji w domu Piec to element bardzo tradycyjnego domu, kojarzy się z ciepłem, gotowanymi przez nasze babcie lub mamy posiłkami i zapadającym w pamięć zapachem palonego drewna. Obecnie jednak coraz mniej osób posiada piece, chyba że w starych zabudowaniach. To z jednej strony zrozumiałe – ogrzewanie gazowe jest dużo wygodniejsze, nie trzeba rąbać drewna i pamiętać o podkładaniu do pieca. Z drugiej strony, pomimo tego, że palenie w piecu wymaga dużego zaangażowania, jest nieco tańsze niż ogrzewanie gazowe. Tak czy siak, świad zdecydowanie poszedł do przodu jeśli chodzi o ogrzewanie pomieszczeń, czy tego chcemy czy nie. Mimo to, że piece nie są często spotykane, istnieje ekologiczny sposób na ogrzewanie domu, jest nim piec rakietowy. To kwestia, która powinna interesować przede wszystkim osoby, które chcą dbać o środowisko na każdy możliwy sposób. Ekologiczna gratka Aby dokładniej zrozumieć zasadę działania pieca rakietowego, musimy przypomnieć sobie, czym jest spalanie całkowite. Proces ten występuje, gdy utlenia się cała masa spalanej substancji. Do tego chcemy doprowadzać w piecu rakietowym, i to, ale nie tylko to, czyni go też ekologicznym. Używamy bowiem materiałów do samego końca, wykorzystujemy wszystko, zatem nic się nie marnuje. Jeśli zobaczymy na piec rakietowy i jego schemat, uświadomimy sobie, że można go zbudować krok po kroku z rzeczy z odzysku. Jest to naprawdę atrakcyjna możliwość dla osób, które chcą dbać o środowisko. Jak już wiemy, jest również niezwykle tania! Piec rakietowy – lokalizacja i sposób budowy Piecyk rakietowy nie musi być oczywiście głównym źródłem ciepła w domu. Piec rakietowy może, ale nie musi służyć jako ogrzewanie centralne w domu. Możemy wstawić go na przykład do garażu, w szklarni lub szopie. Budowa pieca rakietowego nie należy może do najbardziej skomplikowanych czynności, jednak jeśli mamy taką możliwość, powinniśmy skorzystać z usług fachowców, którzy będą potrafili dobrać jego prawidłowe wymiary i odczytać schematy budowy. Cena pieca rakietowego, jak już wiemy, może zamknąć się nawet w 600 zł. Jest to bardzo dobra oferta, więc można stwierdzić, że budowa pieca rakietowego się naprawdę opłaca. Zanim jednak do tego przystąpimy, dobrze jest wiedzieć, z jakich materiałów może taki piecyk powstać. Materiały na piec rakietowy Pierwsza grupa materiałów to te, które są odporne na wysoką temperaturę takie jak cegły, kamień lub gruba stal. Kolejną grupą są materiały izolujące, czyli na przykład szkło lub popiół drzewny. Ostatnią, trzecią grupą są materiały akumulujące ciepło, które powoli będą je oddawać do pomieszczenia. Jest to na przykład kamień, cegła szamotowa lub glina. Czy można kupić gotowy piec rakietowy? Odpowiedź na powyższe pytanie brzmi: tak, jak najbardziej! Choć może się wydawać to dziwne, piece rakietowe można po prostu wymontować i przenieść do innego miejsca. Dzieje się tak, ponieważ piec rakietowy nie musi być podłoączony do komina. Można wyszukać sobie bardziej nowoczesne wersje np. piec rakietowy z płaszczem wodnym lub piec rakietowy z wężownicą. Piec rakietowy lub jego części składowe można dostać również na allegro. Uważajmy jednak na oferty na przykład na portalu olx. Ogłoszenie, które brzmi „piec rakietowy sprzedam” może wcale nie dotyczyć pieca rakietowego do centralnego ogrzewania, a prawdziwym przedmiotem sprzedaży będzie po prostu grill samoróbka. Jeśli zatem chcemy dokonać zakupu gotowego pieca rakietowego, zróbmy to, ale korzystając z zaufanych źródeł. W innym wypadku, możemy dostać tak zwany bubel. Piec rakietowy – wady i zalety Pomimo, że piec rakietowy to naprawdę świetna sprawa, ma on swoje wady i to tak naprawdę użytkownik musi sam stwierdzić, na ile mu one przeszkadzają. Podstawową kwestią jest to, że do pieca rakietowego trzeba bardzo często podkładać. Poza tym piece samoróbki bardzo często nie spełniają podstawowych wymogów, które wypływają z prawa budowlanego. Może wystąpić odwrócony ciąg lub też zatrucie czadem, jednak możemy tego uniknąć, jeśli pozostawimy budowę pieca rakietowego fachowcom. Piece rakietowe nie należą też do cichych. Jednakże, piece rakietowe mają też wiele zalet. Są, jak już wiemy z poprzednich części tekstu, ekologiczne, zapewniają nam czyste i efektywne spalanie. Możemy dowolnie rozporządzać opałem, mamy nad nim pełną kontrolę, co przekłada się na oszczędność. Niezależnie od tego, czy zwracamy się do profesjonalisty, czy podejmujemy się budowy sami, możemy liczyć na to, że piec będzie w pełni dostosowany do naszych potrzeb. Piec szybko się nagrzewa i długo oddaje ciepło, więc szybko nie zmarzniemy. Możemy postawić sobie piec niemal w każdym kształcie i we wszystkich możliwych kolorach. Czy to się opłaca? Powyższe pytanie każdy powinien zadać sobie sam, nie ma wystarczającej ilości argumentów na „tak” i na „nie”. Piec rakietowy to rozwiązanie tanie, ale też i ryzykowne, jeśli budową zajmą się niedoświadczone osoby. Jeśli możemy pozwolić sobie na to, aby wynająć do budowy pieca rakietowego fachowców i jesteśmy pewni, że podkładanie do pieca nam nie straszne, nic nie stoi na przeszkodzie, by korzystać z tej formy ogrzewania pomieszczenia. Najważniejsze to pozostać odpowiedzialnym! fot. obudowa kominka krok po kroku Elementem konstrukcyjnym obudowy kominka są zwykle płyty gipsowo-kartonowe, natomiast wełna mineralna występuje w roli izolatora. Świetnym rozwiązaniem będzie budowa kominka z płyt krzemianowo-wapniowych, ponieważ jest to materiał innowacyjny, spełniający obie wyżej wymienione funkcje. W artykule tym opisane są najważniejsze zasady optymalnego użytkowania różnych mieszkaniowych pieców zduńskich opalanych drewnem, czyli w szczególności różnych pieców akumulacyjnych oraz trzonów kuchennych. Stosowanie się do opisanych tutaj zasad i procedur przekłada się bezpośrednio na efektywność spalania, oszczędność paliwa oraz, co równie ważne, na długowieczność działania i użytkowania akumulacyjne mogą być wyposażone w różne paleniska (to może być popularny rakietowy batch-box, palenisko komorowe, trzon kuchenny lub inne). Ich całkowita masa może być zbliżona do tony, dwóch lub trzech ton, a grubość ścian akumulacyjnych (jedno lub dwuwarstwowych) może mieścić się w przedziale od 6 do 17 cm. Piece o dużej zdolności akumulacyjnej mają ściany o grubości między 10 a 17 cm, a piece o średniej zdolności akumulacyjnej, do których zaliczamy również trzony kuchenne, mają ściany o grubości między 6 a 10 piece akumulacyjne, które zbudowane są z materiałów ceramicznych (cegły szamotowe, cegły czerwone, cegły klinkierowe, glina, różnego rodzaju kafle) mają zbliżoną charakterystykę przenikalności cieplnej, rozszerzalności cieplnej oraz zdolności akumulacyjnej, zatem ogólne zasady ich użytkowania są takie same, lub bardzo zbliżone. Różnice w użytkowaniu między poszczególnymi rodzajami i modelami pieców dotyczą jedynie maksymalnej ilości (masy) jednorazowego załadunku drewna, sposobu ułożenia drewna w palenisku, maksymalnej ilości tych załadunków w trakcie jednego cyklu palenia oraz w odstępach między cyklami każdego pieca akumulacyjnego jest bezpośrednio uzależniona od sposobu jego użytkowania. Optymalnie użytkowany piec akumulacyjny powinien służyć swoim gospodarzom bez potrzeby większego remontu przez okres 20 – 30 lat. Jednak ten sam piec, użytkowany bez uwzględnienia jednej lub kilku niżej opisanych zasad, może wymagać generalnego remontu zaledwie po jednym lub dwóch sezonach grzewczych. Zasady te są zatem bardzo pierwsza: Do palenia w piecu akumulacyjnym używamy wyłącznie suchego drewna, o wilgotności mniejszej niż 20%.Wilgotność drewna jest stosunkiem masy wody zawartej w drewnie do masy suchego drewna. Wilgotność drewna świeżego, zaraz po ścięciu wynosić może, w zależności od gatunku i wieku drzewa, od 40% (jesion, cis) do 80% (niektóre gatunki wierzby). Świeżo ścięte drewno musi zatem przejść przez odpowiedni proces suszenia, aby nadawało się do palenia w piecu trzy kluczowe powody dla których nie należy palić w piecu zbyt mokrym drewnem. Powód pierwszy to zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia pożaru sadzy. Palenie mokrym drewnem powoduje narastanie smolistej sadzy najpierw w komorach i kanałach pieca, a następnie w przewodzie kominowym. Im więcej sadzy, tym większe ryzyko pożaru sadzy. Żaden zduński piec nie jest w stanie przejść bez szwanku przez wewnętrzny pożar sadzy, nawet jeśli pożar ten jest stosunkowo niewielki i krótkotrwały. Temperatury podczas pożaru sadzy mogą sięgnąć nawet 1200°C. To jest o wiele za dużo dla cegieł i spoin z których zbudowane są kanały i komory pieca. Po takim pożarze piec wymagać będzie gruntownego warunki do wystąpienia wewnętrznego pożaru sadzy możemy stworzyć zaledwie po dwóch tygodniach regularnego palenia w piecu zbyt mokrym drewnem. Jeżeli zdarzyło nam się takie niefortunne użytkowanie pieca, należy sprawdzić i mechanicznie usunąć nadmiar sadzy poprzez otwory rewizyjne. Alternatywnie można zastosować jeden z preparatów do usuwania i neutralizacji sadzy. Po zastosowaniu takiego preparatu również należy sprawdzić stan i grubość sadzy na wewnętrznych ściankach pieca, i jeśli jest taka konieczność, usunąć ją i zarazem trzecim powodem dla którego nie należy palić w piecu mokrym drewnem jest ekologia i ekonomia. Paląc mokrym drewnem nie mamy możliwości uzyskania w palenisku na tyle wysokiej temperatury, aby mogło nastąpić efektywne spalanie większości palnych gazów. Przeszkadza nam w tym nadmiar wody w drewnie. Dopóki cała woda nie zostanie odparowana z drewna, temperatura w palenisku będzie stosunkowo niska, a z komina lecieć będzie ciemny dym, który w normalnych warunkach, przy odpowiednio suchym drewnie, powinien ulec spaleniu w odpowiednio rozgrzanym palenisku i dopalaczu (w przypadku pieców rakietowych) lub komorze dopalającej (w przypadku pieców komorowych).Poniższy wykres przedstawia zależność temperaturową 1 kg wody od dostarczonej energii i obrazuje jak duża ilość energii pochłaniana jest przez proces odparowania wody. Zależność temperaturową 1 kg wody od dostarczonej energii. Zdjęcie z podręcznika fizyki dla wody rośnie proporcjonalnie do ilości dostarczonej energii jedynie do momentu osiągnięcia temperatury zmiany stanu skupienia (Q1 i Q3 na wykresie). Przejście ze stanu ciekłego w stan lotny (Q4) jest zdecydowanie najbardziej energochłonne. Gdy woda osiąga stan wrzenia, jej temperatura, mimo dalszego dostarczania energii przestaje wzrastać. Energia która jest pochłaniana przez wodę powoduje jedynie zmianę stanu skupienia wody z ciekłego w lotny. Ponowny wzrost temperatury wody możliwy jest dopiero, gdy całość cieczy zamieni się w parę jest zatem taki, że energia która zostaje zużyta na zamianę wody w parę wodną jest bezpowrotnie tracona i nie dość że ucieka przez komin, to przy okazji zanieczyszcza środowisko. Palenie mokrym drewnem jest zatem marnotrawstwem w czystej postaci. Jeżeli posiadamy piec akumulacyjny w którym planujemy regularnie palić, powinniśmy z wyprzedzeniem zaopatrzyć się w dostateczną ilość suchego drewna. Warto stworzyć na posesji odpowiednie warunki, aby mokre drewno mogło naturalnie schnąć i być gotowe na kolejne sezony grzewcze. Suszenie mokrego drewna może zająć od pół roku do dwóch, trzech lat w zależności od gatunku drewna. To jest jednak temat na oddzielny artykuł. Zasada druga: Suche drewno przeznaczone do palenia w piecu rąbiemy na drobne szczapkiSuche drewno, którym palimy w piecu akumulacyjnym powinno być porąbane na szczapki o wielkości zbliżonej do średnicy od 5 do 8 cm. Długość polan ma drugorzędne piec akumulacyjny zależy nam na efektywnym spalaniu gazów, a efektywne spalanie gazów oznacza spalanie intensywne, w wysokiej temperaturze i w stosunkowo krótkim okresie czasu. Ta sama ilość drewna porąbana na mniejsze szczapki posiada większą powierzchnię spalania i odgazowywania, wygeneruje zatem intensywniejszy płomień i wyższą temperaturę w palenisku. Dlatego właśnie rąbiemy szczapki drewna na stosunkowo drobne kawałki. Jeżeli szczapki drewna będą zdecydowanie grubsze, wówczas płomień nie będzie tak intensywny, a spalanie nie będzie wystarczająco efektywne. Podczas palenia grubszymi szczapkami drewna część gazów nie ulegnie spaleniu i wyleci przez komin. Marnujemy w ten sposób energię. Długość szczapek jest zazwyczaj dostosowana do głębokości paleniska konkretnego pieca i nie ma ona tak dużego znaczenia jak ich średnica. W piecu akumulacyjnym palimy krótko, intensywnie i efektywnie przy użyciu drobno porąbanych szczapek suchego drewna. Energia cieplna generowana w palenisku i dopalaczu przechwytywana jest natychmiast przez ściany akumulacyjne pieca, które następnie, jeszcze długo po wygaszeniu paleniska, będą oddawały to ciepło przez wiele kolejnych godzin (do 12 godzin w przypadku pieców o średniej zdolności akumulacyjnej, w tym trzonów kuchennych i do 24 godzin w przypadku pieców o dużej zdolności akumulacyjnej). Zasada trzecia:W trakcie palenia w piecu wloty powietrza są maksymalnie otwarte. W piecu akumulacyjnym palimy intensywnie, suchym, drobno porąbanym drewnem, przy maksymalnie otwartych wlotach powietrza. Po zakończeniu palenia wszystkie drzwiczki i wloty powietrza szczelnie zamykamy, aby nie wychładzać paleniska i odpowiednio zaprojektowany piec akumulacyjny lub trzon kuchenny ma precyzyjnie wyliczone pole powierzchni wlotów powietrza, Powierzchnia tych wlotów jest ściśle dostosowana do wielkości paleniska oraz do optymalnej ilości jednorazowego wkładu drewna. Gdy palimy w piecu, wloty powietrza są maksymalnie otwarte. Gdy następuje koniec palenia, szczelnie zamykamy wszystkie wloty powietrza. Jakiekolwiek regulowanie powierzchnią wlotów powietrza w trakcie procesu palenia w celu zmniejszenia intensywności ognia i wydłużenia okresu palenia zakłóca proces efektywnego spalania gazów. Gdy zmniejszymy powierzchnię wlotów powietrza wówczas gazy, które cały czas wskutek pirolizy wydostają się z drewna, nie będą mogły zostać spalone, ponieważ będzie brakować im tlenu. Wylecą one zatem przez komin. Marnujemy w ten sposób energię. Z drugiej strony gdybyśmy dostarczali do paleniska ilość powietrza większą niż optymalna, wówczas nadmiar powietrza będzie powodował wychładzanie temperatury w palenisku i w konsekwencji część gazów (te, które wymagają większej temperatury zapłonu) nie ulegnie spaleniu i także wyleci przez komin. Dlatego właśnie w odpowiednio zaprojektowanym piecu akumulacyjnym maksymalne otwarte wloty powietrza dostarczają optymalną ilość powietrza do paleniska. Nie należy tych wlotów powietrza zmniejszać w trakcie procesu palenia. Podsumowując, gdy palimy w piecu, wloty powietrza są maksymalnie otwarte. Gdy następuje koniec okresu palenia, wówczas szczelnie zamykamy wszystkie wloty powietrza, aby nie wychładzać paleniska w którym reakcja palenia dobiegła już końca. Po zakończeniu palenia piec wchodzi w fazę wielogodzinnego emitowania ciepła do pomieszczenia. Wszystkie drzwiczki i wloty powietrza w piecu powinny być w tej fazie szczelnie czwarta:Zachowujemy szczególną ostrożność przy pierwszym rozpaleniu nowego pieca pierwszym rozpaleniu nowo wybudowanego (lub nowo wyremontowanego) pieca akumulacyjnego zachowujemy szczególną ostrożność i szczególną procedurę piec akumulacyjny był budowany w sposób tradycyjny, na zaprawie glinianej, przy pełnym moczeniu wszystkich cegieł, w jego konstrukcji znajduje się od 100 do 200 litrów wody. Znaczna część tej wody odparuje w ciągu okresu swobodnego schnięcia, który w okresie letnim powinien trwać minimum 4 tygodnie od zakończenia budowy lub remontu pieca. Jednak duża część tej wody wciąż będzie zalegać w ścianach pieca, nawet jeśli piec będzie sechł przez kilka miesięcy. Pierwsze rozpalenie nowego pieca przypada zazwyczaj jesienią. Aura bywa wtedy kapryśna. Noce mogą być chłodne, a dnie słoneczne i ciepłe. Za dnia w domu może być wyraźnie chłodniej niż na podwórku. W takiej sytuacji komin albo nie będzie generował ciągu, albo ten ciąg będzie bardzo słaby, gdyż komin działa głównie na zasadzie różnicy temperatur (wiatr też odgrywa swoją rolę w ciągu kominowym ale pomińmy go na razie i załóżmy że aura jest bezwietrzna). Jeżeli na spodzie komina (czyli w domu) temperatura jest niższa niż na szczycie komina (w słoneczny jesienny dzień słońce może porządnie ogrzewać wierzchołek komina), wówczas w kominie jest tak zwana “zaducha” i komin nie generuje ciągu. Ciąg w kominie pojawi się dopiero wtedy, gdy temperatura przy wlocie do komina (połączenie pieca z kominem) będzie wyraźnie wyższa niż na szczycie przy pierwszym jesiennym rozpalaniu nowego pieca (lub nowo wyremontowanego pieca) mamy do czynienia z dwoma poważnymi wyzwaniami. Pierwszym jest wilgoć wewnątrz pieca, która będzie bardzo mocno wychładzała spaliny, zanim dotrą one do komina przez długi system wilgotnych komór i kanałów. Drugim wyzwaniem jest albo “zaducha”, czyli brak ciągu, albo bardzo słaby ciąg w kominie, z powodu specyficznych jesiennych warunków rozpalenie w takim piecu powinno się zatem odbyć według specjalnej procedury, opisanej nasz piec wyposażony jest w metalowy wodny wymiennik ciepła, potocznie zwany czasem podkową, to musimy pamiętać o napełnieniu całego systemu wodą przed rozpoczęciem palenia w piecu. Obieg wody wewnątrz wymiennika nie pozwoli mu rozgrzać się bardziej niż do 100 stopni. W przeciwnym razie zbyt wysoka temperatura może doprowadzić do odkształcenia wymiennika, a nawet do naruszenia konstrukcji pierwszego rozpalenia w nowo wybudowanym piecu akumulacyjnym Krok 1. Pierwszą rzeczą jaką wykonujemy przed przystąpieniem do rozpalenia pierwszego ognia w palenisku nowego pieca, jest porządne nagrzanie spodu komina, w celu wytworzenia bardzo intensywnego ciągu tym celu należy przygotować około 2 kilogramów drobno porąbanego i absolutnie suchego drewna, czyli całkiem dużo drobnej rozpałki. Następnie otwieramy drzwiczki rewizyjne w kominie i przy użyciu tej rozpałki rozpalamy na spodzie komina intensywny ogień. Palimy w kominie przez około 30 minut, aż wypalimy całą przygotowaną rozpałkę. Chodzi o to, aby naprawdę mocno nagrzać spód komina i wygenerować mocny ciąg kominowy, który będzie w stanie usunąć bardzo zimne i ciężkie od wilgoci gazy spalinowe wydostające się z nowego pieca w ciągu pierwszej godziny palenia mogą mieć temperaturę zaledwie 5-10°C. Dopiero później, gdy znaczna część wilgoci zostanie usunięta z wnętrza pieca, temperatura spalin wychodzących z pieca do komina będzie coraz bardziej wzrastać. Jeśli zatem rozgrzejemy komin zbyt krótko i zbyt słabo, wówczas zimne spaliny z wilgotnego pieca mogą tak bardzo wychłodzić spód komina, że po kilkunastu, lub kilkudziesięciu minutach od rozpalenia w piecu, w kominie może powstać „zaducha” (nawet jeżeli wcześniej „zaduchy” nie było) i spaliny piecowe cofną się do mieszkania. Taka sytuacja jest dość nieprzyjemna. Kończy się to zazwyczaj ewakuacją mieszkańców i porządnym wietrzeniem mieszkanie. Gdy coś takiego się wydarzy skutecznym ratunkiem jest ponowne szybkie przystąpienie do nagrzewania spodu komina, aby znów wygenerować tego uniknąć warto zatem przyłożyć się i nagrzać komin naprawdę porządnie za pierwszym razem. Na wszelki wypadek można mieć pod ręką dodatkowy kilogram drobnej rozpałki, aby w razie potrzeby szybko rozpalić ratunkowe ognisko na spodzie komina, gdy pojawią się niepokojące symptomy osłabienia kominowego 2. Gdy komin jest już porządnie nagrzany, wówczas przystępujemy do rozpalania ognia w palenisku. Wcześniej powinniśmy mieć już specjalnie przygotowane do tego celu, drobno porąbane drewno rozpałkowe. Odmierzamy regularną ilość jednorazowego wkładu drewna wskazaną dla danego modelu pieca i rozdrabniamy to drewno na drobne kawałki, zbliżone do średnicy o wielkości 1-2 cm. Drewno musi być absolutnie suche. Następnie dzielimy tę całą ilość drobno porąbanego drewna na 4 równe części. Jeżeli regularny załadunek drewna w palenisku wynosi dla przykładu 4 kg, to przygotowujemy 4 kg drobno porąbanego drewna i dzielimy te drewno na 4 części, po 1 kg każda. Wkładamy jedną z 4 części drewna do paleniska i podpalamy ją. Jeżeli jest to piec rakietowy, staramy się rozniecić ogień jak najbliżej portu dopalacza. Płomienie powinny być wyraźnie “wciągane” przez port do dopalacza. Jeżeli jest to piec komorowy ogień rozpalamy od góry, mniej więcej na środku stosu. Po około 15-20 minutach drewno powinno wypalić się do końca, a w palenisku powinien zostać żar. Wówczas otwieramy drzwiczki, odgarniamy żar na bok i obok żaru układamy kolejną porcję drobnego drewna. Proces ten powtarzamy, aż spalimy wszystkie 4 części drewna. Po upływie około godziny, lub półtorej godziny, całe drewno powinno zostać spalone. Gdy to nastąpi, zamykamy szczelnie wszystkie wloty powietrza oraz drzwiczki pieca i robimy przynajmniej 2 godzinną przerwę w paleniu, aby ciepło wewnątrz pieca równomiernie rozprzestrzeniło się po całej przypadku pieca o średniej zdolności akumulacyjnej powinniśmy w tym momencie wyczuwać delikatne ciepło na jego zewnętrznych ścianach. W przypadku pieca o dużej zdolności akumulacyjnej ciepło będzie raczej mało wyczuwalne lub wręcz niewyczuwalne. Ważne jest jednak aby pierwsze delikatne palenie w piecu nie trwało dłużej niż godzinę – półtorej godziny, bez względu na wielkość pieca, jego masę i grubość ścian piec ma w sobie dużo wilgoci, a temperatury po tym pierwszym delikatnym rozpaleniu w niektórych miejscach pieca mogą, pomimo wilgoci, przekraczać 600°C. Bardziej forsowne lub nadmiernie przedłużone palenie w wilgotnym piecu może spowodować zbyt dużą miejscową rozszerzalność temperaturową cegieł względem sąsiednich cegieł, i w związku z tym poluzować spoiny, lub spowodować pęknięcia cegieł. Ponadto woda przy zmianie stanu skupienia zwiększa swoją objętość 1700 razy. Jeżeli woda zawarta w cegłach będzie zmieniać stan skupienia zbyt intensywnie, to proces ten również może spowodować spękania cegieł i 3. Po naszym pierwszym, ostrożnym, godzinnym lub maksymalnie półtoragodzinnym paleniu pozostawiamy piec w spokoju, przynajmniej na 2 godziny. Niech ciepło w jego wnętrzu spokojnie się rozprowadzi a woda dalej spokojnie odparowuje. Krok 4. Po tej minimum dwugodzinnej przerwie, powtarzamy ten sam proces palenia. Komina prawdopodobnie nie trzeba będzie już rozgrzewać. Ale na wszelki wypadek sprawdźmy to, lub miejmy w pogotowiu rozpałkę na awaryjną akcję kominową. Krok 5. Kolejna 2 godzinna 6. Trzecie palenie jest już właściwym, jednorazowym paleniem pełnego wkładu suchego drewna porąbanego na szczapki o wielkości zbliżonej do średnicy od 5 do 8 cm. Takie palenie trwa zazwyczaj od 45 do 60 przypadku pieca o średniej zdolności akumulacyjnej trzecie palenie powinno spowodować już całkowite odprowadzenie wilgoci z pieca i nagrzanie ścian pieca. Piec będzie teraz w fazie oddawania zmagazynowanego ciepła. Dalsze użytkowanie pieca odbywa się już normalnie. Rozpalamy w nim albo dwa razy na dobę, paląc za każdym razem maksymalnie jeden pełny wkład paliwa, albo raz na dobę, również paląc maksymalnie jeden pełny wkład kroki dotyczą tylko pieca akumulacyjnego o dużej zdolności akumulacyjnej. Krok 7. Kolejna przerwa, tym razem powinna ona trwać minimum 4 8. wykonujemy 4 palenie, które wygląda tak samo jak poprzednie. Spalamy jeden pełen wkład suchego 9. kolejna minimum 4 godzinna 10. Wykonujemy 5, ostatnie palenie. Spalamy dwa pełne wkłady paliwa, jeden i zaraz potem drugi. Łączny czas palenia tych dwóch wkładów drewna może trwać od 1,5 do 2 piątym paleniu piec o dużej zdolności akumulacyjnej powinien być już całkowicie nagrzany i pozbawiony wilgoci. Teraz piec będzie oddawał zmagazynowane ciepło do pomieszczenia. Piec możemy już użytkować normalnie i rozpalać w nim raz na dobę, paląc maksymalnie dwa pełne wkłady drewna, jeden po piąta:Zachowujemy szczególną ostrożność przy rozpalaniu całkowicie wyziębionego pieca Piec akumulacyjny może się całkowicie wyziębić nawet w ciągu 24 godziny po ostatnim paleniu (w przypadku dużej pojemności cieplnej będzie to 48 do 72 godzin). W takim przypadku rozpalanie również wymaga zachowania szczególnej akumulacyjne o dużej i średniej zdolności akumulacyjnej mają dużą bezwładność cieplną, co oznacza że nagrzanie całkowicie wystudzonego pieca wymaga czasu. Ale z drugiej strony całkowite wystudzenie nagrzanego pieca również wymaga czasu. Piece takie przynoszą największą korzyść swoim gospodarzom jeśli są używane stale, codziennie, przez cały sezon grzewczy. Jeśli jednak zdarzy się przerwa w użytkowaniu takiego pieca i dojdzie do całkowitego wyziębienia pieca i komina (i być może również mieszkania), wówczas należy przestrzegać specjalnej procedury stopniowego rozgrzewania zimnego pieca, opisanej nagrzewania całkowicie wyziębionego piecaKrok 1. Sprawdzamy ciąg kominowy i jeśli uznamy to za konieczne nagrzewamy komin. Nie musi to trwać pół godziny, jak w przypadku opisanym wcześniej, ponieważ piec jest tylko wystudzony i nie magazynuje w swoich ścianach nadmiernej wilgoci. Dobrze jest jednak profilaktycznie nagrzać komin przynajmniej przez piętnaście minut, szczególnie jeśli mamy akurat ciepłe, słoneczne, jesienne lub wiosenne południe. Dodatkowo możemy przygotować się również na szybką awaryjną akcję rozgrzania komina w przypadku gdy nagle pojawią się symptomy osłabienia ciągu. Jeżeli jest akurat środek zimy i na podwórku temperatura jest wyraźnie niższa niż w mieszkaniu to możemy sobie darować nagrzewanie komina. Ciąg kominowy powinien być wystarczająco mocny. Całkowicie wystudzony piec akumulacyjny może na początku przekazywać do komina bardzo zimne spaliny (5-10°C) Jednak temperatura tych spalin stosunkowo szybko powinna wzrastać, gdyż w piecu nie ma wilgoci, a suche cegły pieca sprawnie się nagrzewają. Inaczej wygląda to w przypadku pieców wyposażonych w szyber otwierający tzw. krótki ciąg, lub krótki obieg spalin. Tutaj nie musimy rozpalać w kominie, a jedynie otworzyć szyber i przejść od razu do kroku 2. Przy otwartym szybrze dym z paleniska ominie większość drogi, jaką przebywa zwykle przez cały piec, i skieruje się prosto do komina. W ten sposób w czasie 10-30 minut (zależnie od pogody, konstrukcji komina oraz konstrukcji pieca) wygenerujemy w kominie wystarczający ciąg. Wtedy zamykamy szyber, a więc przechodzimy w tryb palenia 2. Spalamy w palenisku pieca jeden pełny wkład standardowo przygotowanego suchego drewna (szczapki o wielkości zbliżonej do średnicy od 5 do 8 cm). To zazwyczaj trwa od 45 do 60 3. Następnie robimy minimum 2 godzinną przerwę. Nie chcemy wywołać we wnętrzu pieca zbyt dużego szoku termicznego. Niektóre fragmenty paleniska i sklepienia poddawane są szczególnie wysokim temperaturom. Nie chcemy nadmiernie forsować tych elementów. Ta minimum dwugodzinna przerwa jest po to, aby temperatury rozeszły się równomiernie wewnątrz całego pieca i nadmierne naprężenia termiczne zostały złagodzone. Krok 4. Powtarzamy krok 2. spalamy jeden pełny wkład standardowo przygotowanego suchego o średniej zdolności akumulacyjnej (czyli także trzon kuchenny) powinien być już w tym momencie całkowicie rozgrzany wewnątrz i na zewnątrz. Dla tego rodzaju pieca, ta specjalna procedura nagrzewania jest już zakończona. Piec będzie teraz oddawał ciepło. Dalsze palenie w piecu powinno odbywać się już standardowo, raz na dobę, lub dwa razy na dobę. Za każdym razem palimy maksymalnie tylko jeden wkład drewna. Ponieważ piec o średniej zdolności akumulacyjnej reaguje znacznie szybciej niż jego większy brat, kolejne dwa kroki dotyczą tylko pieca o dużej zdolności 5. Czekamy minimum 3 6. Spalamy dwa pełne wkłady drewna, jeden po drugim. Łączny czas palenia tych dwóch wkładów drewna może trwać od 1,5 do 2 tym paleniu piec o dużej zdolności akumulacyjnej powinien być już całkowicie nagrzany i będzie teraz oddawał zmagazynowane ciepło do pomieszczenia. Piec możemy już użytkować normalnie i rozpalać w nim raz na dobę, paląc maksymalnie dwa pełne wkłady drewna, jeden po szósta:W celu wyrównania strat ciepła w okresie największych mrozów skracamy przerwy między kolejnymi lub dobierając konkretny model pieca akumulacyjnego do konkretnego budynku, lub do części budynku, w pierwszej kolejności ustalamy dwie wielkości: nominalną zdolność grzewczą pieca akumulacyjnego, oraz maksymalną zdolność grzewczą pieca zdolność grzewcza pieca akumulacyjnego powinna być dostosowana do maksymalnych godzinnych strat ciepła w okresie największych mrozów w budynku, lub w części budynku, który ma być ogrzewany piecem. Zaś nominalna zdolność grzewcza pieca akumulacyjnego powinna zawierać się w przedziale 65-75% jego maksymalnej zdolności największych mrozów zdarzają się rzadko. Statystycznie są to zaledwie dwa tygodnie w sezonie grzewczym. Przez pozostałą część sezonu grzewczego aura jest zdecydowanie łagodniejsza. Zatem piec akumulacyjny przez większość sezonu grzewczego pracuje w granicach swojej nominalnej zdolności grzewczej, która w przypadku pieców o średniej zdolności akumulacyjnej jest zazwyczaj uzyskiwana przez dwa palenia w ciągu doby, podczas których spalany jest jeden wkład drewna o określonej masie. W przypadku pieców o dużej zdolności akumulacyjnej, ich nominalna moc grzewcza jest uzyskiwana przez jedno palenie w ciągu doby, podczas którego spalane są dwa wkłady drewna o określonej zaś nastają krótsze lub dłuższe okresy największych mrozów, i wyraźnie zwiększają się straty ciepła w pomieszczeniach ogrzewanych piecem akumulacyjnym, mamy możliwość zwiększenia mocy grzewczej pieca, poprzez wydłużenie okresów palenia, albo poprzez skrócenie przerw między okresami palenia. W ten sposób możemy podnieść zdolność grzewczą pieca akumulacyjnego nawet o 50%.Z tych dwóch sposobów zwiększania mocy grzewczej pieca, bezpieczniejsze dla trwałości konstrukcji i zarazem długowieczności pieca jest skrócenie okresów między się teraz jak można to osiągnąć, bezpiecznie dla konstrukcji pieca, na przykładzie pieca akumulacyjnego o dużej zdolności bezpiecznego zwiększania mocy grzewczej w piecu akumulacyjnym o dużej zdolności piec o dużej zdolności akumulacyjnej posiada jakąś określoną nominalną moc grzewczą, która jest uzyskiwana przez jedno palenie w ciągu doby, podczas którego spalamy dwa załadunki drewna o określonej masie, to w okresie największych mrozów ta nominalna moc grzewczą może być zdecydowanie zwiększona poprzez dwa takie same rozpalenia w ciągu doby, przy czym powinniśmy dbać o to, aby odstępy między tymi paleniami były w miarę równe i wynosiły około 10 będziemy potrzebowali jeszcze więcej mocy grzewczej, to możemy zwiększyć częstotliwość rozpaleń do 3 w ciągu doby, lub nawet 4 w ciągu doby i wciąż staramy się zachowywać równe odstępy czasu między paleniami. 4 rozpalenia w ciągu doby są absolutnie maksymalną, bezpieczną dla pieca akumulacyjnego o dużej mocy grzewczej liczbą możliwych rozpaleń. 4 godziny odstępu między paleniami to mininalny bezpieczny czas przerwy. Nie powinniśmy go skracać. W przypadku pieca akumulacyjnego o dużej mocy grzewczej podczas jednego okresu palenia nigdy nie powinniśmy spalać więcej niż dwóch załadunków drewna pod z powodu silnych mrozów i dużych strat ciepła zmuszeni jesteśmy zwiększyć częstotliwość rozpalania w piecu akumulacyjnym o dużej mocy grzewczej do 4 rozpaleń na dobę, najlepiej jeśli tylko jedno z tych rozpaleń składa się z dwóch załadunków drewna pod rząd. Podczas pozostałych rozpaleń palimy tylko jeden załadunek skrajnych sytuacjach, podczas ekstremalnych mrozów, dwa spośród czterech rozpaleń na dobę mogą składać się z dwóch załadunków drewna pod rząd. Odstępy między rozpaleniami w których spalamy dwa załadunki drewna pod rząd powinny wynosić minimum 10 tyle jeśli chodzi o zwiększanie mocy grzewczej pieca akumulacyjnego o dużej zdolności akumulacyjnej. Przyjrzyjmy się teraz jak można osiągnąć podobny efekt z piecem o średniej zdolności bezpiecznego zwiększania mocy grzewczej w piecu akumulacyjnym o średniej zdolności piec o średniej zdolności akumulacyjnej posiada jakąś określoną nominalną moc grzewczą, która jest uzyskiwana przez dwa palenie w ciągu doby, podczas których spalamy jeden załadunek drewna o określonej masie, to w okresie największych mrozów ta nominalna moc grzewczą może być zdecydowanie zwiększona poprzez zwiększanie liczby tych rozpaleń do 3 lub maksymalnie 4 w ciągu liczbę rozpaleń powinniśmy pamiętać aby odstępy między tymi paleniami były w miarę równe i aby nigdy nie wynosiły mniej niż 4 zajdzie potrzeba wydłużenia jednego lub dwóch rozpaleń w ciągu doby, możemy wydłużyć jednorazowe palenie o połowę regularnego załadunku drewna. Zatem maksymalnie podczas jednego palenia w piecu o średniej zdolności akumulacyjnej (lub w trzonie kuchennym) możemy spalić półtorej załadunku drewna. Najpierw spalamy jeden pełen załadunek drewna a następnie dokładamy jeszcze pół załadunku drewna. To piecu akumulacyjnym o średniej zdolności grzewczej nigdy nie powinniśmy spalać w ciągu jednego okresu palenia więcej niż półtorej załadunku drewna. Zasada siódma:Co roku, po zakończeniu sezonu grzewczego, robimy dokładny przegląd pieca Standardowy, coroczny przegląd pieca powinien obejmować wszystkie poniższe czynności:Wyczyszczenie wnętrza pieca z lotnego popiołu. W tym celu otwieramy wszystkie drzwiczki rewizyjne i mechanicznie usuwamy lotny popiół ze wszystkich płaskich powierzchni wnętrza grubości nalotu sadzy na wewnętrznych ściankach kanałów i komór pieca. To także robimy przez drzwiczki rewizyjne. Jeśli odnotujemy zbyt grubą warstwę sadzy na wewnętrznych ściankach pieca, to możemy próbować usunąć ją mechanicznie. Istnieje też alternatywna możliwość chemicznej neutralizacji sadzy przy użyciu odpowiednich preparatów które spala się w palenisku razem z drewnem. Zneutralizowana sadza opada na dno komór i kanałów pieca. Należy ją stamtąd stanu cegieł i spoin w palenisku. Cegły i spoiny w palenisku pieca, poza tym że poddawane są wysokim naprężeniom temperaturowym, narażone są także na uderzenia mechaniczne, które mogą wystąpić zarówno podczas załadunku drewna przez użytkownika, a także w trakcie procesu palenia, gdy drewno przepala się, łamie i zsuwa samoczynnie uderzając w ściany paleniska. Co roku dokładnie przeglądamy wszystkie cegły i spoiny. Wykruszone odcinki spoin należy uzupełnić specjalnie przygotowaną zaprawą zduńską. Jeżeli jakaś pęknięta cegła w palenisku wymaga wymiany, to należy ją stanu drzwiczek paleniskowych oraz blach, śrub, kotew i nitów montażowych. Drzwiczki paleniskowe i cały osprzęt potrzebny do ich mocowania także poddawany jest dużym naprężeniom temperaturowym. Co roku należy sprawdzać stan tych elementów i ewentualnie wymienić to, co wymaga stanu uszczelnienia drzwiczek paleniskowych, popielnikowych, wyczystkowych. Uszczelnienia drzwiczek paleniskowych i popielnikowych mogą się zużywać i tracić swoją szczelność. Czasami trzeba je wymienić. Po wyczyszczeniu wnętrza pieca zakładamy drzwiczki rewizyjne i również je uszczelniamy. Najprawdopodobniej po raz kolejny będą one otwarte dopiero za rok, podczas następnego rocznego przeglądu zewnętrznej struktury ścian akumulacyjnych pieca. Na ścianach pieca, bez względu na to, czy są one tynkowane, czy wykończone cegłą lub kaflami mogą pojawić się drobne spękania. Spękania te pojawiają głównie w trakcie pierwszego sezonu pracy pieca, praktycznie zawsze na piecach które mają ściany jednowarstwowe. Zaś spękania na piecach ze ścianami dwuwarstwowymi pojawiają się sporadycznie i są albo skutkiem wadliwej konstrukcji pieca, albo błędu podczas budowy, albo zdecydowanie zbyt intensywnego rozgrzania pieca, podczas jednorazowego, zbyt długiego palenia. W przypadku cegieł lub kafli spękania występują na spoinach i głównie w tych rejonach pieca, które nagrzewają się najmocniej. W przypadku pieców otynkowanych, występują one losowo i również w najbardziej rozgrzewających się rejonach pieca. Większość spękań pojawia się w trakcie pierwszego sezonu palenia w nowym piecu. Cegły w niektórych miejscach pieca wyjątkowo mocno rozszerzają się podczas wzrostu temperatury i następnie kurczą podczas stygnięcia. Spękania są zatem widocznie wtedy, gdy piec jest mocno rozgrzany. Po ostygnięciu pieca, spękania stają się albo niewidoczne, albo ledwo zauważalne. Takie spękania które są widoczne na wyziębionym piecu należy zrewidować i uzupełnić. Piec który porządnie przepracował pierwszy sezon grzewczy ma już wypracowane sposoby rozszerzania i kurczenia cegieł w najbardziej narażonych na temperaturę miejscach. W kolejnych sezonach grzewczych najintensywniej pracujące cegły korzystają już z własnych wypracowanych w pierwszym sezonie grzewczym buforów. Można powiedzieć że pierwszy sezon grzewczy jest okresem docierania się pieca. Po pierwszym sezonie grzewczym kolejne spękania albo nie pojawiają się wcale, albo pojawiają się co najbardziej szkodzi piecom akumulacyjnym o dużej i średniej zdolności grzewczej oraz trzonom kuchennym, to zbyt długie i zbyt intensywne jednorazowe palenie. Powstają wtedy duże punktowe naprężenia termiczne, które miejscowo osłabiają wewnętrzną konstrukcję pieca. Regularne przerwy między paleniami łagodzą te naprężenia i powodują że ciepło rozchodzi się równomiernie po całej konstrukcji pieca. Jeżeli z jakiegoś powodu zmuszeni jesteśmy podnieść moc grzewczą naszego pieca, róbmy to stopniowo, umiarkowane, zwiększając ilości rozpaleń w ciągu doby, i dbając o zachowanie odpowiednich przerw między nimi. Pamiętajmy, że te piece mają dużą bezwładność cieplną. Nie da się podnieść temperatury na ich ścianach grzewczych w sposób gwałtowny. To po prostu wymaga czasu. Przez na / Artykuły Bez względu, którą strategię obierzesz, aby zbudować stronę internetową, będziesz musiał wykonać poniższe kroki. Krok 1. Rejestracja domeny. Domena, czyli adres Twojej strony internetowej powinien nawiązywać do nazwy firmy albo produktów lub usług, które oferujesz.
Cytuj piec wolnostojący Hej, szukam jakieś sprawdzonej firmy, która mogłaby mi przygotować w domu piec wolnostojący taką popularną kozę. Jeśli ewentualnie macie jakieś doświadczenie z takimi firmami, możecie mi coś sensownego podpowiedzieć co będzie warto wybrać to dawajcie znać jak to wygląda, jaką firmę warto pod tym kątem wybrać. Fijal14 Posty: 156Dołączył(a): 25 sty 2021, o 12:56 Cytuj Re: piec wolnostojący przez Deptak77 » 21 sty 2022, o 08:30 Ja chcesz zmieć wolnostojący piec to na pewno będzie z tym mniej zachodu niż z typowym kominkiem, natomiast też musisz mieć tego wykonawcę, który to zrobi w odpowiedni sposób. Tutaj ewentualnie na ofertę będzie mi się wydaje można liczyć, doświadczenie po ich stronie, zawsze indywidualne podejście do klienta, wydaje mi się, że będą w stanie taki kominek zrobić w zadowalający dla Ciebie sposób, podpowiedzą też jakie rozwiązania wybrać. Deptak77 Posty: 11Dołączył(a): 4 sie 2020, o 13:02 Cytuj Re: piec wolnostojący przez wera » 22 sty 2022, o 13:01 No właśnie w naszym przypadku nie było możliwości zrobienia tradycyjnego kominka i zdecydowaliśmy się na kozę, z "wylotem" na zewnątrz domu, bo zbyt daleko było do komina. I bardzo się cieszę, że się zdecydowaliśmy na taką formę ogrzewania (jako dodatkowo), bo zamawiamy drewno z i to dla nas spora oszczędność. wera Posty: 8Dołączył(a): 9 gru 2021, o 00:14 whillo Posty: 129791Dołączył(a): 11 lis 2021, o 07:13 whillo Posty: 129791Dołączył(a): 11 lis 2021, o 07:13 whillo Posty: 129791Dołączył(a): 11 lis 2021, o 07:13 Powrót do Krok po kroku Kto przegląda forum Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości
iybDzfP.
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/3
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/94
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/90
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/67
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/48
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/93
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/16
  • 3agvk3v4v9.pages.dev/99

    • piec rakietowy budowa krok po kroku